Η Σητεία είναι παράλια κωμόπολη της ανατολικής Κρήτης του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, 70 χλμ. ανατολικά του Αγίου Νικολάου Λασιθίου και αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Είναι πατρίδα του ποιητή του «Ερωτόκριτου» Βιτσέντσου Κορνάρου.
Η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο, μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αγαίου, αποτελεί τουριστικό θέρετρο. Ο Καλλικρατικός Δήμος Σητείας προέκυψε από τη συνένωση των Δήμων Ιτάνου, Λεύκης και Σητείας. Με το ΦΕΚ A' 239 - 07.11.2011 οι Τοπικές Κοινότητες Πεύκων, Χρυσοπηγής, Λιθινών και Περβολακίων αποσπάσθηκαν από το Δ. Ιεράπετρας και εντάχθηκαν στον όμορο Δ. Σητείας.
Η πόλη πιθανώς ταυτίζεται με την κλασική και ελληνιστική Ητεία ή Ήτιδα, ή Σηταία, πιθανολογούμενη πατρίδα του Μύσωνα, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Κατά το Μεσαίωνα, αποτελούσε σημαντικό εμπορικό λιμάνι του Βυζαντίου. Κατά την Ενετοκρατία ενσωματώθηκε στο Βενετικό Regno di Candia, και είχε χαρακτηρισθεί "maximum statum et lumen ejiusdem insulae" (=μέγιστος σταθμός αλλά και φως του νησιού). Για να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία τους, οι Βενετοί έκτισαν σε διάφορα σημεία στρατηγικής σημασίας της επαρχίας πολλά φρούρια που σωζονται και σήμερα(π.χ Καζάρμα). Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό το 1508 και από επιδρομή πειρατών το 1538. Το 1651, οι Βενετοί κατέστρεψαν την πόλη για να μην την παραδόσουν στους Οθωμανούς. Η Σητεία ξαναχτίστηκε το 1870, με την ονομασία Αβνιέ, η οποία όμως δεν επικράτησε.
ΛΙΜΑΝΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
Το λιμάνι της Σητείας εξυπηρετεί κυρίως μικρά πλοιάρια αλιείας και ιστιοπλοϊκά, αλλά είναι -δυνητικά- σε θέση να εξυπηρετήσει μεγαλύτερα επιβατηγά. Η Σητεία συνδέεται με τον Πειραιά ακτοπλοϊκώς με τα επιβατηγά «Βιτσέντζος Κορνάρος» και «Ιεράπετρα» της Λ.Α.Ν.Ε. Παράλληλα, η Σητεία συνδέεται με νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων.
Στο γραφικό λιμάνι της πόλης της Σητείας δεν θα συναντήσει ο επισκέπτης μόνο τις όμορφες ψαράδικες βαρκούλες ή τα ιστιοπλοϊκά των επισκεπτών της. Το όμορφο λιμάνι είναι συνδεμένο μια φορά την εβδομάδα με τον Πειραιά ακτοπλοϊκώς και είναι σε θέση να εξυπηρετήσει όλα τα μεγάλα επιβατηκά πλοία.
Παράλληλα, με τακτικά δρομολόγια η Σητεία συνδέεται και με άλλα νησιά του Αρχιπελάγους και ιδιαίτερα με νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων. Από τα ταξιδιωτικά γραφεία της πόλης και τις τουριστικές υπηρεσίες που λειτουργούν μπορεί κανείς να πληροφορηθεί λεπτομερέστερα για όλα τα δρομολόγια των ακτοπλοϊκών γραμμών που ξεκινούν ή καταλήγουν στο λιμάνι Σητείας.
Ψ
Ο ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΗΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΚΑΣΤΡΟ
Ο παραλιακός της Σητείας είναι αυτός που ενώνει με τις περιοχές του Παλαίκαστρου, της Ζάκρου και άλλες θέσεις στα ανατολικά.
ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ
Οι σύγχρονοι ποδηλατοδρόμοι απαιτούν και σύγχρονες, μοντέρνες και δημιουργικές ιδέες σήμανσης. Με τόσες πολλές διαφορετικές μεθόδους, που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως για να ξεχωρίζει εύκολα το ποδήλατο και η ροή της κανονικής κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, οι επιλογές μπορεί να φαίνονται αμέτρητες.
Δύο ποδηλατόδρομους εντόπισα στην πόλη της Σητείας σε πρόσφατη επίσκεψη μου που δυστυχώς με απογοήτευσαν. γνωρίζοντας ότι είναι καινούργιοι περιίμενα να είναι καλοσυντηρημένοι και να βρίσκονται σε χρήση αλλά μάταια.
Στον πρωτο ποδηλατόδρομο κοντά στην λέσχη αξιωματικών Σητείας υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, αραγμένοι κάδοι σκουπιδιών και ξεθωριασμένα χρώματα σήμανσης.
Στόν δεύτερο ποδηλατόδρομο που εντόπισα ανεβαίνωντας προς το Νοσοκομείο Σητείας είναι παραπλεύρως του δρόμου σε ποιό ασφαλή σημείο με παρτέρια απο λουλούδια να διαχωρίζουν τους ποδηλάτες απο τα οχήματα.
ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΦΙΛΙ
Μία παρέα Ιταλών street artists ψάχνει σε όλες τις χώρες ανθρώπους που θα διαδώσουν αυτό το ερωτικό μήνυμα. Μικρά stickers με την πληροφορία «Εδώ είναι ωραίο μέρος για να φιληθείτε» (This is a good kiss spot) ξεφυτρώνουν σε προσεκτικά επιλεγμένα σημεία σε κάθε χώρα του πλανήτη.
Η μυστηριώδης παρέα από την Ιταλία με το όνομα art collective 0707 ξεκίνησε αυτή την εκστρατεία με τα stickers ανανεώνοντας συνεχώς τη σχετική τους σελίδα στο facebook με κάθε νέα καταχώρηση από κάθε γωνιά του κόσμου.
Στο πλαίσιο της καμπάνιας «This is a good kiss spot», «Εδώ είναι ωραίο σημείο για φιλί» έχουν προταθεί γραφικά σημεία, κοντά σε μνημεία, σε γέφυρες, παγκάκια, αυτοκίνητα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Σίδνεϊ, Ρώμη, Παρίσι, Βουδαπέστη αλλά και στη Σητεία στην Κρήτη.
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΗΤΕΙΑΣ
Η οικονομία της επαρχίας στηρίζεται κατά βάση στην πρωτογενή αγροτική παραγωγή με μικρή απόδοση λόγω του πετρώδους χαρακτήρα του εδάφους της. Κατά δεύτερο λόγο, η οικονομία στηρίζεται στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τις κατασκευές, και τον τουρισμό. Ωστόσο, οι αρχαιολογικές περιοχές και το φυσικό περιβάλλον δεν έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά σε σημαντικό βαθμό.
Η οδική πρόσβαση στη Σητεία πραγματοποιείται από δύο κεντρικούς άξονες. Ο νότιος οδηγεί από την Ιεράπετρα διασχίζοντας την επαρχία Σητείας από το Λιβυκό προς το Κρητικό πέλαγος. Ο βόρειος οδικός άξονας συνδέει τη Σητεία με την πρωτεύουσα του νομού, Άγιο Νικόλαο. Με την υπόλοιπη Ελλάδα, η Σητεία συνδέεται αεροπορικά και ακτοπλοϊκά.
ΣΧΟΛΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ
Στην πόλη της Σητείας λειτουργούν 6 νηπιαγωγεία και 4 δημοτικά σχολεία. Επίσης, υπάρχουν 2 γυμνάσια, ένα ημερήσιο γενικό και ένα επαγγελματικό λύκειο, καθώς και εσπερινά γυμνάσιο και γενικό λύκειο. Μεταδευτεροβάθμια κατάρτιση παρέχεται από το ΙΕΚ Σητείας ενώ σε ό,τι αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πόλη λειτουργεί το Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Κρήτης
ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΖΑΡΜΑ
Το πιο επιβλητικό μνημείο του παρελθόντος που δεσπόζει της σημερινής Σητείας είναι το φρούριο του Κάστρου γνωστό σήμερα σαν Καζάρμα από το Casa di Arma. Οι ντόπιοι πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτό είναι το Κάστρο της Μεσαιωνικής πόλης, ενώ το Κάστρο στα Μεσαιωνικά χρόνια λέγεται κάθε περιτειχισμένη πόλη μέσα στην οποία βρίσκονται όλα τα δημόσια και πολλά ιδιωτικά κτήρια κυρίως ευγενών και αρχόντων. Έτσι η Καζάρμα ήταν ο στρατώνας της φρουράς ή το διοικητήριο ένα δηλ. από τα οικοδομήματα της Μεσαιωνικής Σητείας η οποία περιβαλλόταν με τείχος.
Βασισμένοι σε χάρτες της εποχής των Ενετών, σε μκρά τμήματα του κοντά στις ρωμαϊκές ιχθυοδεξαμενές και σε μαρτυρίες ιδιοκτητών παραλιακών οικοπέδων το τείχος της πόλης εκτεινόταν από το νότιό του μέρος προς την μεριά της θάλασσας από τις ρωμαϊκές ιχθυοδεξαμενές, λίγο πιο πέρα από το σημερινό Τελωνείο, μέχρι την θέση που είναι σήμερα το κέντρο Ζορμπάς μετά έστριβε προς τα βόρεια από τη γωνία των οδών Βενιζέλου και Καζαντζάκη και κορυφωνόταν στο πάνω μέρος της Καζάρμας όπου συναντούσε και τον ανατολικό βραχίονά του.
Οπωσδήποτε τα τείχη και η Καζάρμα έχουν γίνει αρχικά τα τελευταία βυζαντινά χρόνια. Η πρώτη επιδιόρθωση της οχυρώσεως έγινε το 1204 από τον Γενοβέζο Ερρίκο Pescatore.
Οι Ενετοί έκαναν πολλές επιδιωρθώσεις το 1303, 1450 και ιδίως μετά το φοβερό σεισμό του 1508 για να επακολουθήσει η επιδρομή του Μπαρμπαρόσα το 1538 όπως είπαμε πιο πάνω που προξένησε στα τείχη τόσες μεγάλες καταστροφές ώστε οι Ενετοί κυβερνήτες Σφορτσα Παραβιτσίνι και Ιούλιος Σαβοργάν ζήτησαν την ισοπέδωσή των πράγμα που ανάγκασε τους ίδιους τους κατοίκους το 1586 να συμβάλλουν οικονομικά για τις ανάγκες της οχύρωσης με 1500 δουκάτα. Η ιδέα της ισοπέδωσης των τειχών έρχεται. Πάλι στην επικαιρότητα όταν το προς την θάλασσα τμήμα δεν είναι δυνατόν να επιδιορθωθεί τελείως. Οι βάϊλοι της Σητείας Gerolemo Bemb και Hannibale Gorgara αντιδρούν και επιτυγχάνουν να μην πραγματοποιηθεί η καταστροφή του Κάστρου. Το 1626 ο προβλέπτης Trevisan δηλώνει πως η Σητεία είναι σχεδόν ανοχύρωτη πόλη. Επί του διαδόχου του Francisco Morosini η Βενετία στέλνει χρήματα και μηχανικούς για την επιδιόρθωση της οχυρώσεως, δυστυχώς όμως είναι πολύ αργά όπως είπαμε πιο πάνω και αφού απομακρύνθηκαν οι κάτοικοι η φρουρά αμύνθηκε μέχρι το 1651 οπότε αποχώρησε και η πόλη κατεδαφίστηκε.
Στην Τουρκική κατάκτηση φαίνεται πως δεν ξανακτίστηκαν τα τείχη αλλά η Καζάρμα αναστηλώθηκε και σήμερα μπορεί να δει κανείς τις τουρκικές προσθήκες μεταξύ των οποίων τους κουμπέδες πάνω στις επάλξεις, τα φυλάκια δηλ. του φρουρίου.
Όλο το φρούριο βρίσκεται σε υπερυψωμένο επίπεδο για να δεσπόζει. Με δύο σκάλες μια στα Δ και μια στα Α ανεβαίνεις και βρίσκεσαι μπροστά από την Ν.Καμαρωτή είσοδο, την κυρία είσοδο του φρουρίου. Πάνω από την πόρτα υπάρχει φυλάκιο τουρκικό (κουμπές). Μετά εισέρχεται σε μια ευρύχωρη αυλή όπου αφού περάσεις δύο ανισόπεδα κρηπιδώματα με δύο σκάλες βρίσκεται μπροστά στο κυρίως κτήριο. Στα ανατολικά του μέσα στην αυλή υπάρχει κτήριο με 3 δωμάτια από τα οποία το ένα είχε σαμαρωτή στέγη. Ίσως είναι Τουρκικά κτίσματα.
Στα δυτικά, στο αντίστοιχο σχεδόν σημείο υπήρχε άλλο μικρότερο κτήριο που είναι τώρα γκρεμισμένο και ίσως επρόκειτο για μαγειρείο αφού υπάρχει ένα πολύ πλατύ τζάκι. Πάνω από τα ανατολικά διαμερίσματα υπάρχει κουμπές και μεταξύ αυτών και του κυρίως κτηρίου άλλη, η ανατολική είσοδος. Η πρόσοψη του κυρίως κτηρίου έχει μια μακρόστενη πόρτα με ένα τετράγωνο άνοιγμα πάνω της και 4 παράθυρα πιο πάνω. Αφού ανέβεις σκάλα με 16 σκαλοπάτια όπου βρίσκεσαι στον πρώτο όροφο.
Στους τοίχους γύρω υπάρχουν τριγωνικές πολεμίστρες εκτός από την πλευρά της προσόψεως. Πιο πάνω διακρίνονται οι τρύπες που στήριζαν τα δοκάρια της στέγης που αποτελούσαν συγχρόνως και το πάτωμα του δευτέρου ορόφου.
Στο δεύτερο πάτωμα υπάρχουν πάλι πολεμίστρες και οι τρύπες για τα δοκάρια της οροφής γύρω από την οποία υψωνόταν οι επάλξεις. Στη ΒΔ γωνιά υπάρχει φυλάκιο. Στην αυλή που περιβάλλεται από τείχος που σε ορισμένα σημεία φθάνει τα 5μ. υπάρχουν επάλξεις εκτός από τη πλευρά της νοτίας εισόδου. Η Καζάρμα έχει αναστηλωθεί με προσοχή και σύστημα. Πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθεί η μελέτη για τη στέγαση του πύργου για να προστατευθεί το κτήριο και να αξιοποιηθεί ως μουσειακός χώρος.
ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΤΣΙΚΟΥΔΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΖΕΔΕΣ ΣΤΗΝ ΣΗΤΕΙΑ
Τα περισσότερα εστιατόρια και ταβέρνες στην Σητεία βρίσκονται κατά μήκος του παραλιακού πεζοδρομημένου δρόμου, όπου θα δείτε τουριστικά εστιατόρια με διεθνή κουζίνα αλλά και πιο παραδοσιακές ταβέρνες, με καλές σχετικά τιμές και πολλές Κρητικές γεύσεις και συνταγές.
Τo Ρακάδικo είναι ένα είδος παραδοσιακού καφενείου και στις πιο πολλές περιπτώσεις συνδυασμός καφενείου και ταβέρνας.
Τα ρακάδικα της Σητείας στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου γνωστά σε κάθε γωνιά του νησιού αλλά και ευρύτερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Τα ρακάδικα της Σητείας στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου γνωστά σε κάθε γωνιά του νησιού αλλά και ευρύτερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Δίπλα στο λιμάνι της πόλης με καταπληκτικά και γευστικότατα παραδοσιακά Κρητικά μεζεδάκια τα οποία πρέπει να δοκιμάσετε.
Τα πιο πολλά από αυτά λειτουργούν και ως ταβέρνες και προσφέρουν ένα πλήρες μενού με παραδοσιακά φαγητά, φαγητά της ώρας, θαλασσινά, φρέσκα ψάρια ακόμη και μαγειρευτά φαγητά.
Η ΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
Η Σητεία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά ενός λόφου στα βόρεια και ανατολικά του νησιού. γι αυτό τον λόγο η πόλη έχει πολλά σκαλοπάτια τα οποία προδίδουν στην πόλη μια γραφικότητα και ομορφιά.
Παρόλο που χαρακτηρίζεται ως μία σύγχρονη πόλη με έντονο τουριστικό ενδιαφέρον, έχει διατηρήσει αρκετά από τα παραδοσιακά της στοιχεία.
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΗΤΕΙΑΣ ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΝΕΙ
Όταν πέφτει ο ήλιος σε περιοχές της Κρήτης το θέαμα είναι μοναδικό… Το σούρουπο σε περιοχές όπως η Σητεία μας χαρίζει ατμοσφαιρικά τοπία δίνοντάς της μία άλλη μορφή.
Ο ουρανός γεννάει χρώματα, τα φώτα δημιουργούν αντανακλάσεις στην θάλασσα το επιβλητικό φρούριο της καζάρμα φωτισμένο ξεχωρίζει και μεταδίδει στην πόλη την ιστορία του προκαλώντας δέος.
Η νύχτα γεννάει τη μέρα η μέρα καταβροχθίζει τη νύχτα λέει ένας στίχος και εμείς είμαστε υπέρ της γέννησης πραγμάτων και συναισθημάτων.
Η Κρήτη μεταμορφώνεται τα βράδια. Αλλάζει μορφές, χρώματα κι αρώματα. Ντύνεται με τα καλά της και βγαίνει τσάρκα στα λιμάνια της. Κι έχει μπόλικα. Λιμάνια που πέρασαν από χέρια πολλά, όμως ποτέ δεν κατακτήθηκαν πραγματικά. Έμειναν να στέκονται περήφανα κι αγέρωχα, με τους φάρους τους να μετρούν τα χρόνια και να κουβαλούν ιστορίες που ποτέ δε θα καταφέρουν να διηγηθούν.
Οι βραδιές στο νησί μας είναι μαγικές. Δεν έχει σημασία αν είσαι ντόπιος, Έλληνας, ξένος, ερωτευμένος ή όχι. Θα ερωτευτείς σίγουρα. Με την ομορφιά. Παρέες όλων των λογιών θα περάσουν από μπροστά σου φωνάζοντας.
σημείο συνάντησης το λιμάνι της Σητείας, σημείο χαλάρωσης βόλτας, ραντεβού αλλά και διασκεδασης.
Παραδοσιακά μαγαζάκια, ουζερί, ρακάδικα ταβέρνες και καφετέριες σε συνδυασμό με υπαίθρια παιχνίδια συνθέτουν το πάζλ της νυχτερινής ζωής στην Σητεία.
οι χαλαροί ρυθμοί μιας πόλης που είναι απομακρυσμένη απο τις υπόλοιπες περιοχές της κρήτης και που εξακολουθεί να κρατάει ζωντανά τα ήθη και έθιμα της.
Η πόλη της Σητείας προσφέρεται για απλές καθημερινές απολαύσεις. Η νυκτερινή ζωή της πόλης συνδυάζεται και με υψηλής ποιότητας πολιτιστικές εκδηλώσεις μουσικής, θεάτρου και χορού.
Η Σητεία είναι μια πόλη που δέχεται το παρελθόν αλλά αναζητεί και το καινούργιο. Μια πόλη που συνδυάζει την ανάμεικτη εικόνα της κρυμμένης μαγείας και της ηρεμίας με τη χαρά της ζωής και την ζωντάνια.
Η Σητεία είναι μια πόλη που δέχεται το παρελθόν αλλά αναζητεί και το καινούργιο. Μια πόλη που συνδυάζει την ανάμεικτη εικόνα της κρυμμένης μαγείας και της ηρεμίας με τη χαρά της ζωής και την ζωντάνια.
Τα περισσότερα εστιατόρια και ταβέρνες στην Σητεία βρίσκονται κατά μήκος του παραλιακού πεζοδρομημένου δρόμου, όπου θα δείτε τουριστικά εστιατόρια με διεθνή κουζίνα αλλά και πιο παραδοσιακές ταβέρνες, με καλές σχετικά τιμές και πολλές Κρητικές γεύσεις και συνταγές.
Η ΠΟΛΥΟΥΧΟΣ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΤΗΝ ΣΗΤΕΙΑΣ
Ο μεγαλόπρεπος ναός της Αγίας δέσποζε της νέας πόλης ως σύμβολο του νέου ξεκινήματός της, όπως η Καζάρμα συμβόλιζε το ένδοξο παρελθόν της. Σε σειρά επιστολικών δελταρίων (Καρτποστάλ) του πρώτου τέταρτου του αιώνα που παρουσιάζουν πανοραμικές απόψεις της Σητείας, ο ναός διακρίνεται πάνω από το μιναρέ του Τζαμιού ο οποίος κατεδαφίστηκε σύμφωνα με πληροφορίες γύρω στα 1920-25. Από τα δελτάρια αυτά μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την πολεοδομική εξέλιξη της πόλης, μέχρι και το 1950, οπότε ξεκίνησε η πληθυσμιακή και οικοδομική έκρηξη. Ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο που αποτελεί την παλαιότερη απεικόνιση του ναού της Αγίας Αικατερίνης είναι η επιστολική κάρτα που παρουσιάζει τον ίδιο το ναό, φωτογραφημένο στις αρχες του αιώνα, από τον ονομαστό για την εποχή του Τουρκοκρητικό φωτογράφο του Ηρακλείου R. Behaeddin, λίγα χρόνια μετά τα εγκαίνια. Αναφορά στον πρώτο ναό κάνει και ο Γάλλος περιηγητής V. Berard, ο οποίος επισκέφθηκε τη Σητεία το 1897 και περιγράφει την πόλη «...Είναι η σύγχρονη πόλη της Σητείας, πόλη καινούργια με δρομάκια που σχηματίζουν μεταξύ τους ορθή γωνία, πόλη χριστιανική με τούς θόλους της ολοκαίνουργης μεγάλης βασιλικής της...» («Κρητικές Υποθέσεις» 1897, Αθήνα 1994, σελ. 243). Ο πρώτος ναός δεν είχε κωδωνοστάσιο. Το πρώτο κωδωνοστάσιο στη νοτιοδυτική πλευρά κατασκευάστηκε το 1938 από το μηχανικό Χαράλαμπο Μαρκάκη με επιβλέποντα μηχανικό τον Ιωάννη Βαρκαράκη. Αυτά, αποτέλεσαν τα στοιχεία της λεγόμενης β' φάσης του ναού μαζί με τον Γυναικωνίτη που κατασκευάστηκε γύρω στα 1927 με σχέδια του μηχανικού Ιωαννίδη και με εργολάβο το Δημ. Βοΐλα. Ο μικρός πρόναος οικοδομήθηκε γύρω στο 1949-50 σε σχέδια του μηχανικού Χαρ. Μαρκάκη. Φωτογραφίες της εποχής του 1950 δείχνουν καθαρά τις εξωτερικές προσθήκες σε σχέση με τον πρώτο ναο που απεικονίζεται στη φωτογραφία του R. Behaeddin.
Γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1950, επί εφημερίας Αρχιμ. Εμμ. Μυλωνάκη, για επέκταση του Ιερού Βήματος προσετέθησαν εκατέρωθεν δύο βοηθητικοί χώροι και γύρω στα 1953-54 αντικαταστάθηκε το ετοιμόρροπο κωδωνοστάσιο με καινούργιο σε σχέδια του μηχανικού Γεωργίου Εμμ. Σπυριδάκη. Έγιναν επανειλημμένες προσπάθειες επισκευής του τρούλου και του εσωτερικού θόλου για να συγκρατηθούν τα όμβρια ύδατα χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα έως ότου το 1989 εξασφαλίστηκε η στεγανότητα του ναού με την επικάλυψη των θόλων και του τρούλου εξωτερικά με φύλλα χαλκού. Η συνολική δαπάνη έφθασε τα 5,5 εκ. δραχμές. Η αυλή τσιμεντοστρώθηκε και ανοικοδομήθηκε δίπλα από το ναό κτίριο με αίθουσα δεξιώσεων, γραφείου και άλλων βοηθητικών χώρων. Τον Ιούνιο του 1993 άρχισαν έργα γενικής ανακαίνισης του ναού τα οποία χαρακτηρίζουν τη λεγόμενη τρίτη οικοδομική περίοδο. Καθαιρέθηκαν και ανακατασκευάστηκαν όλα τα επιχρίσματα εσωτερικά και εξωτερικά. Κατασή, για την εξυπηρέτηση λειτουργικών αναγκών αλλά και για λόγους στατικής ευστάθειας, επειδή το κτήριο είχε υποστεί ρωγμές από σεισμούς και από την προσθήκη του παλαιού γυναικωνίτη. Στη βορειοδυτική πλευρά οικοδομήθηκε δεύτερο κωδωνοστάσιο, όμοιο του προϋπάρχοντος. Οι εργασίες αυτές διήρκεσαν από τις 11 Ιουνίου έως τις 25 Οκτωβρίου του ιδίου έτους. Τα σχέδια και η επίβλεψη έγιναν από το Σητειακό μηχανικό Μανώλη Μιαουδάκη. Η πρώτη πανηγυρική λειτουργία μετά την ανακαίνιση έγινε στις 26 Οκτωβρίου, εορτή του Αγίου Δημητρίου. Κατά τα έτη 1997-98 κατασκευάστηκε η μεγάλη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, κάτω από την αυλή του ναού, σε σχέδια του μηχανικού Χαράλαμπου Λεβαντάκη. Με δαπάνη του ταμείου της Αγίας Αικατερίνης με χρήματα που συνέλεξε η Ενοριακή της Επιτροπή οικοδομήθηκε ο ναός του Αγίου Γεωργίου το 1947, με σχέδια του μηχανικού Χαράλαμπου Μαρκάκη, αρχικά ως παρεκκλήσιο του ναού της Αγίας, για να ονομαστεί ενοριακός ναός την 1η Νοεμβρίου 1974. Η Ενοριακή Επιτροπή επίσης ήταν υπεύθυνη για τον παλλασιθιώτικο έρανο και τα έργα του ναού του Ευαγγελισμού.
Είναι βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι δύο λατινικοί ναοί της πόλης ευρίσκοντο σε ερειπιώδη κατάσταση και καμία θρησκευτική ιερουργία δεν ελάμβανε χώρα. Μετά την επιλογή των ερειπίων της παλαιάς Σητείας ως νέας πρωτεύουσας της Επαρχίας από τον Αβνή Πασά, όπως προαναφέραμε, το 1870, η αναγκαιότητα της ίδρυσης ναού των ορθοδόξων εθεωρείτο δεδομένη, παράλληλα με την ίδρυση Τζαμιού για το μουσουλμανικό πληθυσμό. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα οι μεγάλες επαναστάσεις της Κρήτης είχαν επιτύχει την κατάκτηση ορισμένων θρησκευτικών ελευθεριών οι οποίες κατοχυρώθηκαν και διευρύνθηκαν με το Χάττι Χουμαγιούν (1856), τον Οργανικό Νόμο (1868) και τη Σύμβαση της Χαλέπας (1878). Ένας από τούς βασικούς νόμους που καταργήθηκε ήταν αυτός που απαγόρευε την ίδρυση νέων χριστιανικών ναών (Σεριάτ).
Δεν υπάρχει αμφιβολία,ότι για τις πρώτες θρησκευτικές ανάγκες των χριστιανών της νέας πρωτεύουσας, χρησιμοποιήθηκε ο ερειπωμένος ναός της Santa Caterina ο οποίος ασφαλώς υπέστη κάποιες εργασίες επισκευών. Προφανώς, ο ναός του Αγίου Μάρκου θα ευρίσκετο σε κατάσταση πλήρους κατάρρευσης και άλλωστε θα ήταν αμφίβολο αν οι χριστιανοί ήθελαν να χρησιμοποιήσουν ως ορθόδοξο ναό μία εκκλησία που είχε συνδεθεί με την επίσημη εξουσία και θρησκεία των Ενετών. Επίσης, αναμφίβολο είναι ότι η μνήμη του ονόματός του ναού της Αγίας Αικατερίνης δεν είχε λησμονηθεί σε όλο το διάστημα της τουρκικής κατοχής και οι Ελληνες κάτοικοι της νέας πόλης διατήρησαν το όνομα της Αγίας. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι και ο ναός της Santa Maria, μετά από κάποια ανακαίνιση, χρησιμοποιήθηκε από τους ορθοδόξους, τιμώμενος στο όνομα της Αναλήψεως του Σωτήρος. Από την εξέταση των παλαιών εικόνων του ναού της Αγίας Αικατερίνης προέκυψε το στοιχείο της ύπαρξης και λειτουργίας κατά την περίοδο της δημιουργίας της νέας πόλεως Σητείας του ναού του Αγίου Ιωάννη στην περιοχή «Λιοπίτη», αφού εικόνα η οποία μεταφέρθηκε στο ναό από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη φέρει την χρονολογία 1874, και για την οποία θα γίνει λόγος στην παρουσίαση των εικόνων του ναού της Αγίας Αικατερίνης. Επίσης και ο ναός του Αγίου Νικολάου στην βόρεια ακτή της Σητείας ανηγέρθη το 1933 επί των ερειπίων παλαιού ομωνύμου ναού του οποίου πιθανώς η ίδρυση θα πρέπει να τοποθετηθεί στα ύστερα χρόνια της Τουρκοκρατίας η και στο τέλος της Ενετοκρατίας.
Τα κείμενα μιλούν με βεβαιότητα για την ανέγερση του νέου ναού της Αγίας Αικατερίνης επί παλαιού ναού στην ίδια θέση. Ο Gerola, στις αρχές του αιώνα γράφει σχετικά «Η σημερινή ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στη μέση της πόλης ξανακτισμένη από τα θεμέλια, ονομαζόταν με το ιταλικό όνομα «Santa Caterina». Και ασφαλώς ανταποκρινότανε στην αρχική εκκλησία των Αυγουστίνων, που αρκετά καταστράφηκε από την εισβολή του Μπαρμπαρόσσα» (Bλ. παρ. σελ. 99).
Στο περιοδικό «Μύσων» αναγράφονται τα ακόλουθα:·«Επί των ερειπίων παλαιού ναού της Αγίας Αικατερίνης ανηγέρθη επιστασία του αναπληρωτού του Επάρχου (Μουαβίνη) Νικολετάκη εκ Ρεθύμνης νέος ναός της Αγίας Αικατερίνης εις την δυτικήν θύραν του οποίου είχε ταφή η αποθανούσα σύζυγος του Νικολετάκη» (Bλ. Περιοδικό «Mύσων», Tόμος ΣT΄ (1937), σελ 46.). Τέλοςτα Απομνημονεύματα του Επισκόπου Αμβροσίου αναφέρουν «Ανέγερσις εκ θεμελίων ναού Αγίας Αικατερίνης (1890-99)» (Bλ. παρ. σελ. 99).
Από τα πιο πάνω, δεν είναι σαφές αν δημιουργήθηκε στη θέση αυτή μικρή εκκλησία στην οποία λειτουργούσαν οι χριστιανοί ή αν επί των ερειπίων του λατινικού ναού ανηγέρθη ο νέος και οι ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης εκκλησιάζοντο μέχρι τότε σε άλλο ναό όπως σ’ αυτόν του Αγίου Ιωάννου. Πιστεύουμε ότι -όπως προαναφέρθηκε- επισκευάστηκε πρόχειρα ο παλαιός ναός της Santa Caterina και χρησιμοποιήθηκε για τις λατρευτικές ανάγκες των χριστιανών και μετά κατεδαφίστηκε για να αναγερθεί στη θέση του ο νέος ναός. Αυτό προκύπτει σαφέστατα από το κείμενο της αφιερωτικής-κτητορικής πλάκας που εντοιχίστηκε στο νέο ναό κατά τα εγκαίνιά του το 1899.
Το κείμενο έχει ως εξής σε μικρογράμματη μεταγραφή
Πανσητειωτών εράνω και επιμελεία Προκρίτων Λιμένος Σητείας ανωκοδομήθη ευρυχωρότερος και μεγαλοπρεπέστερος ο Καθεδρικός ουτος Ναός εν έτει 1890 προς
τιμήν και αίνον της Αγίαςκαι Πανσόφου Νυμφης τουΧριστού Αικατερίνης
ετελέ-θησαν δε τα εγκαίνια αυτού εν έτει 1899 Αρχιερατεύοντος
του Σητείας και Ιεράς Αμβροσίου.
Από το πιο πάνω κείμενο, που έχει την άμεση εγκυρότητα, αφήνεται καθαρά να εννοηθεί η ύπαρξη στον ίδιο χώρο ναού «ολιγότερον ευρύχωρου και χωρίς την ανάλογη μεγαλοπρέπεια» αλλά πάντως ναού εν λειτουργία ο οποίος κατεδαφίστηκε για να κτιστεί ο νέος ναός «ευρυχωρότερος και μεγαλοπρεπέστερος». Άλλωστε, φαίνεται φυσικό να εκτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα οι χριστιανοί της Σητείας μέσα στην πόλη, στο διάστημα αυτό της εικοσαετίας η οποία μεσολάβησε από την ίδρυση της νέας πόλης, μέχρι τον χρόνο της θεμελίωσης του νέου ναού της Αγίας Αικατερίνης. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε το 1890 για να ικανοποιήσει τις θρησκευτικές ανάγκες του χριστιανικού πληθυσμού της πόλης η οποία σύμφωνα με την πρόσφατη τουρκική απογραφή του 1881 (1η έως 11η Οκτωβρίου) είχε 568 κατοίκους από τούς οποίους οι 256 αποτελούσαν τις 70 χριστιανικές οικογένειες και οι 312 τις 88 μουσουλμανικές. Ασφαλώς, εννέα χρόνια μετά θα υπήρξε αλματώδης αύξηση του πληθυσμού του χριστιανικού, με την κάθοδο από τα χωριά της Επαρχίας ώστε κατά την απογραφή του 1900, στην ελεύθερη Κρήτη, οι κάτοικοι της πόλεως Σητείας έφθασαν τους 1053, αριθμός αρκετά μεγάλος σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή αν ληφθεί υπόψη ότι ο μουσουλμανικός πληθυσμός είχε μεταναστεύσει από την Κρήτη κατά το μεγαλύτερο μέρος του.
Ο θεμέλιος λίθος, σύμφωνα με την εντοιχισμένη πλάκα αλλά και τα Απομνημονεύματα του Επισκόπου Αμβροσίου, θα πρέπει να αποτέλεσε και ίσως το πρώτο σε προτεραιότητα έργο του Επισκόπου, ο οποίος μόλις προ ολίγων μηνών είχε αναλάβει τα επισκοπικά του καθήκοντα, σε ηλικία 33 ετών.
Ο Ιεροσητείας Αμβρόσιος Σφακιανάκης εγεννήθη στο Ηράκλειο στις 15 Σεπτεμβρίου το 1856 έλαβε δε το κοσμικό όνομα Δημήτριος. Ο πατέρας του κατήγετο από το Βραχάσι Μεραμβέλλου και η μητέρα του από το Χουδέτσι Πεδιάδος. Η Επανάσταση του 1866 διέκοψε τις σπουδές του στη στοιχειώδη εκπαίδευση και άφησε έντονες μνήμες στο δεκαετή Δημήτριο. Τις Γυμνασιακές σπουδές του περάτωσε στο Ημιγυμνάσιο Ηρακλείου. Ακολούθως εφοίτησε στην Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ως υπότροφος. Επειδή η Σχολή έκλεισε το 1876 μετέβη στην Ιερισσό όπου χειροτονήθηκε Διάκονος. Ακολούθως μετέβη στην Aλεξάνδρεια αλλά επανήλθε στην Αθήνα όπου φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή και το 1882 ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου απεφοίτησε το 1887. Επανελθών στην Αλεξάνδρεια έφθασε στο βαθμό του Μεγάλου Αρχιμανδρίτη και Ιεροκήρυκος πάσης Αιγύπτου, παρά τον Πατριάρχη Σοφρώνιο. Εκεί επληροφορήθη την εκλογήν του από την Ιερά Σύνοδο της Κρήτης ως Επισκόπου Ιεράς και Σητείας και χειροτονήθηκε στο Ηράκλειο στις 28 Ιανουαρίου 1890.
Η Επισκοπική του δράση υπήρξε πολυσχιδής και παραγωγική. Η συμβολή του στην εκκλησιαστική και πολιτική ιστορία της Ιεράπετρας και Σητείας ήταν καθοριστική ιδιαίτερα διότι συνέδεσε το όνομά του με την Επανάσταση του 1897-98 και τη μεγάλη αναδιοργανωτική προσπάθεια σε Εκκλησία και Παιδεία. Απέθανε στις 5 Ιανουαρίου 1929.
Δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα στοιχεία για την ανέγερση του ναού. Αρχεία της Ενορίας δεν υπάρχουν προ του 1899 και τα αντίστοιχα της Επισκοπής επί εποχής Επισκόπου Aμβροσίου δεν βρέθηκαν στη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας. Πρωτομάστορας, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, φέρεται ο εκ Χαμαιζίου Δημήτριος Αναγνωστάκης που έκτισε και την παλαιά κρήνη του Χαμαιζίου, κάτω από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, το 1890 και πιθανώς προσέθεσε λίγο αργότερα (1894) και τούς δύο θόλους στην ίδια παλιά εκκλησία. Ως τεχνίτες βοηθοί του, αναφέρονται οι επίσης Χαμεζιανοί, Εμμ. Παπαδομανωλάκης, Γ. Καζαμίας και Εμμ. Λιουδάκης, επιβεβαιώνοντας την παράδοση, που και σήμερα συνεχίζεται, για την αξία των Χαμεζιανών κτιστών. Αλλά αν για τούς μαστόρους μας πληροφορεί η προφορική παράδοση, μία πρόσφατη δημοσίευση ενός κειμένου του 1895 μας αποκάλυψε το όνομα του εκπονήσαντος τα σχέδια μηχανικού (Bλ. N I. Παπαδάκη «Aπό Λιμένος Σητείας εις Mονήν Kαψάν (1895), Σητεία 1998, σελ. 10, υποσ. 1). Πρόκειται για τον Μηνά Ωρολογά του οποίου αγνοούμε την καταγωγή. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες κατήγετο από τα Ιωάννινα αν και το επώνυμο δεν απαντάται καθόλου στην περιοχή της Ηπείρου. Αντίθετα είναι σύνηθες στη Σάμο από όπου προέρχονται και οι πρόγονοι των εχόντων το ίδιο επώνυμο οικογενειών του Ηρακλείου και των Χανίων. Πάντως φαίνεται, σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής, ότι θα ήταν δυσχερέστατη η κλήση μηχανικού από την ηπειρωτική Ελλάδα, εκτός ίσως, από κάποια νησιά του Αιγαίου.
Είναι σύνηθες, τα επίσημα εγκαίνια των εκκλησιών να μην σχετίζονται με τον χρόνο κατά τον οποίο παρεδόθησαν ανεπίσημα στη λατρεία. Έτσι, αρκετά και συγκεκριμένα γεγονότα αναφερόμενα στο αρχείο της Επισκοπής του Αμβροσίου λαμβάνουν χώρα στο νεόδμητο ναό της Αγίας Αικατερίνης προ της ημέρας των εγκαινίων.
-2/14 Ιανουαρίου 1898. Ο Επίσκοπος Αμβρόσιος παρακαλεί τον Πολιτικό Διοικητή της Σητείας Chevalier να παραλάβει από το Τελωνείο κιβώτιο το οποίο περιέχει πράγματα τα οποία ανήκαν στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης.
-8/20-12/24 Φεβρουαρίου 1898. Ο Επίσκοπος πληροφορεί τον Chevalier ότι θα πρέπει να προετοιμαστεί ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης, αν τελεστεί σ' αυτόν ο γάμος της ανεψιάς του Κ. Μοάτσου (Ένας K. Μοάτσος φέρεται ως τροφοδότης των Γαλλικών πλοίων (N. I. Παπαδάκη «Eπαναστατικά Aπομνημονεύματα» υπό έκδοση) και ακολουθεί αλληλογραφία από την οποία φαίνεται ότι ο γάμος έγινε με μεγάλη επισημότητα.
-24 Μαρτίου-5 Απριλίου 1898. Ο Chevalier σε επιστολή του προς τον Επίσκοπο του γνωρίζει ότι όλοι στην πόλη είναι ευχαριστημένοι από την παρουσία του νέου εφημέριου του ναού Παπά Κωνσταντίνου Γαλανάκη τον οποίο θέτει υπό την προστασία του. Επίσης τον ευχαριστεί διότι έδωσε την άδεια για την τέλεση στην Αγία Αικατερίνη λειτουργίας για τούς Γαλλους όταν θα έλθει ο καθολικός ιερέας του Γαλλικού ναυτικού, Abbe Du Curon, ο οποίος ευρίσκετο επί της Ναυαρχίδας των Γαλλικών δυνάμεων «Amiral Charner» στη Σούδα.
-11/23 Νοεμβρίου 1898. Μετά την αποχώρηση του Τουρκικού στρατού και για τον εορτασμό του γεγονότος εψάλη κατανυκτική Δοξολογία στο ναό της Αγίας Αικατερίνης παρουσία των Γαλλικών Αρχών. Την ίδια ημέρα παρεδόθησαν τα όπλα των Σητειακών επαναστατών παρουσία του Ναυάρχου Pottier και του Προξένου Blanc. Aπό τα πιο πάνω γεγονότα φαίνεται ότι από το τέλος του 1897 είχαν ολοκληρωθεί οι οικοδομικές εργασίες του ναού και εχρησιμοποιείτο όταν έκτακτα και σημαντικά γεγονότα το επέβαλαν. Δυο χρόνια μετά, έγιναν τα επίσημα εγκαίνια. Η ακριβής ημερομηνία, που δεν προκύπτει από την πλάκα των εγκαινίων, είναι η 19η του μηνός Σεπτεμβρίου, όπως αποκαλύπτεται από την ιδιόχειρη αφιέρωση επί Ευαγγελίου, δώρου προς το Ναο, του Αρχιμανδρίτου Νικοδήμου Πετυχάκη, για το οποίο θα γίνει ιδιαίτερος λόγος στην παρουσίαση των κειμηλίων του ναού. Τα εγκαίνια έγιναν με πανηγυρικό τριήμερο εορτασμό στον οποίο συμμετείχε το ευσεβές πλήρωμα όχι μόνο της πόλης αλλά καί όλης της Επαρχίας, σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες παλαιών κατοίκων αφού το γεγονός δεν έτυχε της καταγραφής του στον Τύπο της εποχής ο οποίος ως γνωστόν εκδίδετο μόνο στα Χανιά και το Ηράκλειο. Η ίδρυση του ναού της Aγίας Αικατερίνης δεν πανηγυρίστηκε μόνο για την ελεύθερη εκδήλωση του επί τόσους αιώνες καταπιεσμένου θρησκευτικού ορθοδόξου φρονήματος αλλά συνδέθηκε και με την εθνική ανάσταση μετά από την φρικτή τουρκική καταπίεση ενώ συγχρόνως αποτέλεσε το έμβλημα του ενδόξου παρελθόντος της μεγάλης αυτής πόλης που δημιουργήθηκε πάλι πάνω στα ερείπιά της με τις ευλογίες και ικεσίες της Πανσόφου Νύμφης του Θεού, προστάτιδος και βοηθού και στη νέα της πορεία στο μέλλον.
Στα Απομνημονεύματα του Ιεροσητείας Αμβροσίου αναγράφονται κατά χρονολογική σειρά και οι υπολειπόμενες εργασίες στο ναό μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση της πρώτης περιόδου της δημιουργίας του.
- Το 1908 έγινε η εικονογράφηση.
- Το 1909 η πλακόστρωση.
- Το 1914 η ισοπέδωση της αυλής η περιτείχιση.
Η συνολική δαπάνη έφθασε στις 850.000 δρχ. περίπου, ποσό τεράστιο για την εποχή. Για το λόγο αυτό διεξήχθησαν επανειλημμένα έρανοι όχι μόνο στην πόλη αλλά και σε όλη την Επαρχία. Οι έρανοι αυτοί των Πανσητειωτών, που αναφέρει η πλάκα των εγκαινίων, με την επιμέλεια των Προκρίτων του Λιμένος Σητείας, απέφεραν όχι μόνο χρηματικά ποσά αλλά και ατομικές προσφορές σε προσωπική εργασία και σε οικοδομικά υλικά. Η πιο πάνω χρονολογική αναφορά παρουσιάζει βέβαια ένα ερωτηματικό ως προς το κενό της αγιογράφησης για τα δώδεκα χρόνια από την επίσημη έναρξη της λατρείας στο ναό μέχρι τον παραδιδόμενο χρόνο της κατασκευής του τέμπλου. Δυστυχώς δεν υπάρχουν στοιχεία και αυτό μας επιτρέπει την υπόθεση ότι τοποθετήθηκε πρόχειρα κάποιο ξύλινο χώρισμα στο Άγιο Βήμα επί του οποίου είχαν αναρτηθεί εικόνες που είχαν προσφέρει οι πιστοί η αγιογραφήθησαν με απόφαση της Επιτροπείας του ναού (περίπτωση Μιχελιδάκη του 1909).
ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΣΗΤΕΙΑΣ
Το αεροδρόμιο της Σητείας μπορεί να φιλοξενήσει αεροπλάνα μικρού και μεσαίου μεγέθους. Τακτικές πτήσεις πραγματοποιούνται από και πρός την Αθήνα, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο, το Άκτιο και το Ηράκλειο. Επίσης, το αεροδρόμιο είναι σε θέση να φιλοξενεί πτήσεις τσάρτερς και ιδιωτικών αεροσκαφών.
Το νέο κτίριο του αεροδρομίου Σητείας παραδόθηκε σε χρήση τις προηγούμενες ημέρες τον μήνα Ιούλιο 2015 και πραγματοποίησε τις πρώτες αφίξεις και νέες αναχωρήσεις. Το αεροδρόμιο μετά από 33 χρόνια είναι πλέον ένα ολοκληρωμένο έργο έτοιμο να εξυπηρετήσει τη Σητεία και τους επισκέπτες της περιοχής .
Ο Δημοτικός Αερολιμένας Σητείας, βρίσκεται στην περιοχή Μπόντα του Δήμου Σητείας, σε απόσταση 1 χμ. από το κέντρο της πόλης. Λειτούργησε στο πρώτο του κτήριο στις 7 Ιουνίου του 1984 όπου και προσγειώθηκε η πρώτη πτήση των Ολυμπιακών Αερογραμών, η οποία ήταν δοκιμαστική και επέβαινε επιτελείο της Ο.Α., Στις 9 Ιουνίου 1984 γίνονται τα εγκαίνια του Δημοτικού Αερολιμένα Σητείας,
Την ίδια μέρα, 10.30 π.μ. πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη πτήση,
Στις 13 Ιουνίου 1984 προσγειώθηκε πτήση από τη Ρόδο,
Στις 14 Ιουνίου 1984 προσγειώθηκε πτήση από την Κάρπαθο.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1986 τέλειωσε η αποπεράτωση των εργασιών ασφαλτόστρωσης των διαδρόμων,
Στις 20 Μαΐου 1993 γίνεται η μεταστέγαση των υπηρεσιών ΔΑΣΤ,
Την 1η Μαΐου 2003 λειτουργεί ο νέος διάδρομος απογειώσεων / απογειώσεων
Την 1η Μαΐου 2005 έγινε ξανά μεταστέγαση των υπηρεσιών ΔΑΣΤ σε προσωρινά κτήρια εμβαδού 1000τ.μ.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΙΑΔΡΟΜΟΥ
Μήκος διαδρόμου: 730μ.
Μήκος νέου διαδρόμου: 2100μ. x 60μ.
Διεύθυνση διαδρόμου: 05/23
Το κατωφλι του διαδρομου 35 χρησιμοποιειται σημερα για την σταθμευση των αεροσκαφων . κωδικός IATA: JSH κωδικός ICAO: LGST
Επισκεφτήκαμε το δημοτικό Αεροδρόμιο Σητείας και ξεναγηθήκαμε απο τον υπεύθυνο τηλεπικοινωνιών του Αεροδρομίου κύριο Κυριάκο Παπαιωάννου .
Ενα κτήριο κόσμημα υπερσύχρονο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα υπόλοιπα αεροδρόμια της Κρήτης αλλά και ίσως και άλλων αεροσταθμών της υπόλοιπης Ελλάδας.
Οπως δήλωσε ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ο κύριος Παπαιωάννου η λειτουργία του θα αποτελέσει μία νέα αρχή και με δυναμική ανάπτυξης για την περιοχή μας.
Η ικανοποιητική κάλυψη του συνόλου των επιβατικών αναγκών θα συμβάλει καθοριστικά στην τουριστική προβολή της Σητείας και της Κρήτης γενικότερα, με δυνατότητα καλύτερων υπηρεσιών στο μέλλον που δεν θα υπολείπονται σε τίποτα των λοιπών διεθνών αερολιμένων.
Στο αεροδρόμιο της Σητείας έχουν προβλεφτεί τα πάντα, τεχνικές προδιαγραφές για πεζοδρόμια τυφλών έως και μέσα στο αεροδρόμιο, τουαλέτες για Αμέα, ιατρεία νοσηλείας, ανάνηψης, αλλά και για λοιμώδη.
Οι μεγάλοι καθαροί χώροι του αεροδρομίου είναι ικανοί να εξυπηρετήσουν άνετα τους επιβάτες που θα αναμένουν την πτήση τους.
Το αεροδρόμιο είναι κάτι παραπάνω από ένα πάρκινγκ αεροσκαφών. Είναι ο προθάλαμος των διακοπών, το άνοιγμα και το κλείσιμο του ταξιδιού, η πρώτη και η τελευταία εντύπωση που θα σου μείνει από κάθε μέρος που επιλέγεις να επισκεφθείς.
Οι φωτεινές επιγραφές εντός του χώρου του αεροδρομίου διευκολύνουν τον επιβάτη αλλά και τον επισκέπτη να κινηθεί ώς προς τις πιθανές ανάγκες του, αλλά και να εξυπηρετηθεί ανάλογα με τις αποσκευές του και τον προορισμό του.
Η παρουσία της αστυνομίας στο αεροδρόμιο της Σητείας είναι με βάρδιες 24ωρης βάσης, ενώ ιδιαίτερη ευγενική ήταν η συνάντηση μας με τον αξιωματικό υπηρεσίας στον χώρο έλεγχου των διαβατηρίων .
Το κατάστημα των αφορολογήτων ειδών το οποίο βρίσκεται στην διαδικασία στελέχωσης τόσο προσωπικού , όσο και διαμόρφωσης του χώρου με τα εμπορεύματα που απαιτούνται.
Ο ιδιαίτερα όμορφος και ζεστός χώρος της καφετέριας του αεροδρομίου σε συνάρτηση με τις πολύ λογικές τιμές κάνει προσιτή την αναμονή μας δίνοντας μας την δυνατότητα να πιούμε το αναψυκτικό ή το καφέ μας, να δοκιμάσουμε τα Σητειακά γλυκά και να αγοράσουμε τα τελευταία σουβενίρ της όμορφης πόλης της Σητείας.
Τον αερολιμενάρχη του δημοτικού αεροδρομίου Σητείας κύριο Δημήτρη Βερίγο συναντήσαμε στον χώρο της καφετέριας και βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί με την κυρία Μαργαρίτα Καφετζάκη επίσης υπεύθυνη τηλεπικοινωνιών και ηλεκτρονικός στο αεροδρόμιο, τον κύριο Κυριάκο Παπαιωάννου και τον φίλο Νίκο στο επάγγελμα ταξιτζής μαζί με τον επίσης συνάδελφο του Γιάννη Σολδάτο.
Ωπως δήλωσε στο ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ο αερολιμενάρχης Σητείας κύριος Δημήτρης Βερίγος το σύγχρονο αεροδρόμιο της Σητείας , ένα έργο κομβικής σημασίας , θα παίξει στρατηγικό ρόλο στην ανάπτυξη της Ανατολικής Κρήτης και στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της.
υπάρχουν ακόμα κάποιες ελλείψεις τόσο σε μικρά μηχανήματα αλλά περισσότερο σε ανθρώπινο δυναμικό και κυρίως υπάρχει ανάγκη στην στελέχωση του ιατρείου.
Στόν πάνω όροφο του αεροδρομίου υπάρχουν γραφεία, τα ιατρεία και η καρδιά και το μάτι του αεροδρομίου .
Το control room του αεροδρομίου ένας υπερσύχρονος χώρος όπου ελέγχονται τα πάντα μέσα απο τις οθόνες - μάτι αλλά και απο τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές με τους οποίους ο κύριος Κυριάκος Παπαιωάννου και η κυρία Μαργαρίτα Καφετζάκη έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν οτιδήποτε κινήτε απο φυσικό πρόσωπο στον εσωτερικό και προαύλιο χώρο, αλλά το σημαντικότερο να διορθώνουν και να προλαβαίνουν ζημιές.
Πολύ προσωπική εργασία, αμέτρητες ώρες δουλείας και ελάχιστη προσωπική ζωή για τους δύο συναδέλφους ηλεκτρονικούς που είναι ζευγάρι και στην ζωή.
Χαρακτηριστικά μας έλεγε η κυρία Καφετζάκη ότι να λείψουν μαζί για διακοπές ή διήμερο σαν ζευγάρι απο την εργασία τους δεν είναι εφικτό.
Απαιτούνται άλλες 4 οργανικές θέσεις για το τμήμα των ηλεκτρονικών του αεροδρομίου αλλά προς το παρόν το κράτος δεν μπορεί να τις καλύψει.
Το αεροδρόμιο έχει την δυνατότητα να φιλοξενήσει αεροπλάνα μικρού και μεσαίου μεγέθους. Επίσης, το αεροδρόμιο είναι σε θέση να φιλοξενήσει πτήσεις CHARTER και ιδιωτικά αεροσκάφη.
Συνεχίζοντας την ξενάγηση μας στο δημοτικό αεροδρόμιο σητείας βρεθήκαμε στην αίθουσα vip επισήμων, με τον χώρο υποδοχής να περιλαμβάνει ένα καθιστικό , ένα μπάρ τις τουαλέτες , ακόμα και για αμέα και την ιδιωτική έξοδο προς την έξοδο του αεροδρομίου ή προς το υπόγειο πάρκινγκ το οποίο είναι και προς την διάθεση του προσωπικού του αεροδρομίου.
Στα υπόγεια του αεροδρομίου υπάρχει η βρώμικη... αν και πεντακάθαρη απο χώρους, δουλεία του αεροδρομίου, δεξαμενές νερού, πετρελαίου, υπερσύχρονα συστήματα ασφαλείας και πυρόσβεσης, γεννήτριες και ups, αντλίες και πάνω απ όλα η αίσθηση ότι εδώ χτυπάει η καρδιά του αεροδρομίου.
Το αεροδρόμιο Σητείας λειτουργεί λίγε ημέρες αλλά τα χαμόγελα τόσο του προσωπικού όσο και των τουριστών - επιβατών είναι έκδηλα στα πρόσωπα τους, αφού οι μέν δουλεύουν σε ένα όμορφο χώρο στολίδι για την πόλη της Σητείας αλλά και ολόκληρης της Κρήτης, αφού το αεροδρόμιο της πόλης δεν έχει να ζηλέψει τίποτα τεχνολογικά και εμφανισιακά απο μεγάλα αεροδρόμια της υπόλοιπης Ελλάδας. το ίδιο συναίσθημα νιώθουν και οι τουρίστες που η αναμονή τους γίνεται πλέον πιο όμορφη.
Ο ιδιαίτερα προσεγμένος χώρος στάθμευσης των επαγγελματιών οδηγών ταξί έξω απο το αεροδρόμιο, σε ειδικές οριοθετημένες θέσεις επί του οδοστρώματος εξυπηρετεί και τους ίδιους αφού βρίσκονται σε χώρους σκίασης, αλλά και τους επιβάτες που με το που βγαίνουν στον προαύλιο χώρο δεν χρειάζεται να περπατήσουν για να βρούν ταξι.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Κυριάκο Παπαιωάννου , την κυρία Μαργαρίτα Καφετζάκη και βέβαια τον αερολιμενάρχη Σητείας κύριο Δημήτρη Βερίγο για την ξενάγηση στους χώρους του αεροσταθμού, για την γνωριμία και τις ανθρώπινες κουβέντες που αναταλάξαμε και να ευχηθώ καλή αρχή, καλή διαδρομή, και καλές πτήσεις.
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΗΤΕΙΑΣ
Το Γενικό Νοσοκομείο - Κ.Υ. Σητείας ιδρύθηκε το έτος 1947 με το από 9-4-1947 Β.Δ. υπό μορφή δημοσίου, δυναμικότητας κατά την ίδρυσή του 30 κλινών αμέσως μετά την απελευθέρωση και την αναχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και η ύπαρξη του κρίθηκε αναγκαία από τους συμμάχους για την ανακούφιση των κατοίκων της Επαρχίας Σητείας από την πολύχρονη ταλαιπωρία που είχαν υποστεί από τα στρατεύματα κατοχής.
Η στελέχωση του, αρχικά από Βρετανίδα Εθελόντρια Νοσηλεύτρια του Ερυθρού Σταυρού και ένα Γιατρό, καταδεικνύει την αναγκαιότητα της ύπαρξης Νοσηλευτικού Ιδρύματος την εποχή εκείνη στην περιοχή, έστω και υποτυπώδους μορφής.
Αρχικά στεγάστηκε σε σπίτια ιδιωτών και μετά σε ιδιόκτητο (από δωρεά) οίκημα μέχρι το 1982.
Το 1983 λόγω της ακαταλληλότητας του κτιρίου και για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής μεταστεγάστηκε σε ιδιωτικό κτίριο (πρώην ξενοδοχείο).
Από το Φθινόπωρο του 1994 το Γενικό Νοσοκομείο - Κ. Υ. Σητείας στεγάζεται σε νέο σύγχρονο ιδιόκτητο κτίριο στην περιοχή Ξεροκαμάρες Σητείας, εξοπλισμένο με σύγχρονο επιστημονικό μηχανολογικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό, δυναμικότητας 110 κλινών και 7500 m2. Για την κατασκευή του εντάχθηκε στο Πρόγραμμα του Μ.Ο.Π. Κρήτης & χρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ο.Κ. με το ποσό των 2 δις. Δρχ.
Σήμερα το Νοσοκομείο μας έχει Αναπτυγμένες 75 κλίνες και Οργανικές 75, βάσει του νέου Οργανισμού που ισχύει
ΚΤΙΡΙΟ Α ΙΣΟΓΕΙΟ Κεντρική Είσοδος, Αναμονή, Τηλεφωνικό Κέντρο, Servers Room- Κατανεμητές, Γραφείο Κίνησης Εσωτερικών Ασθενών
ΟΡΟΦΟΣ Είσοδος Γραφείων, Διάδρομος Κίνησης, COMPUTER ROOM, Γραφείο Προϊστάμενου Τεχνικής Υπηρεσίας, Τμήμα Πληροφορικής & Οργάνωσης,
ΚΤΙΡΙΟ Β ΥΠΟΓΕΙΟ Είσοδος Κτιρίου Β', Διάδρομος Κίνησης, Αποθήκη, Ραφείο, Κουζίνα, Εγκαταστάσεις Η/Μ Είσοδος Φαρμακείου, Φαρμακείο, Αξονικός Τομογράφος
ΙΣΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Χειρουργικού Τομέα
Α' ΟΡΟΦΟΣ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Παθολογικού Τομέα
Β' ΟΡΟΦΟΣ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Κενοί. Γραφείο Δ/νουσας ΝΥ, Γραφεία Γιατρών
ΚΤΙΡΙΟ Γ ΥΠΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης, Τραπεζαρία, Εξοδος Τραπεζαρίας, Αρχείο, Νεκροτομείο,Εξοδος Νεκροτομείου, Πλυντήρια, Κεντρική Αποστείρωση, Η/Μ
ΙΣΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Χειρουργικού Τομέα, Εξοδος στο Αίθριο Νοσηλευτικών Μονάδων
Α' ΟΡΟΦΟΣ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Παθολογικού Τομέα
Β' ΟΡΟΦΟΣ Διάδρομος Κίνησης, Θάλαμοι Νοσηλείας Παιδιατρικού
ΚΤΙΡΙΟ Δ ΥΠΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης, Μηχανοστάσια, Η/Μ, Εξοδος Μηχανοστασίου
ΙΣΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης Χειρουργείων, Χειρουργεία, Διάδρομος Κίνησης Εργαστηρίων, Εργαστήρια (Μικροβιολογικό, Ακτιν/κό), Εξοδος Μικροβιολογικού προς Περιβάλλοντα Χώρο και Αίθριο Μικροβιολογικού
ΚΤΙΡΙΟ Ε ΟΡΟΦΟΣ Αίθουσα Εκδηλώσεων, Αίθριο Αιθουσας Εκδηλώσεων
ΚΤΙΡΙΟ Ζ ΙΣΟΓΕΙΟ Είσοδος Ε.Ι.απο τον περιβάλλοντα χώρο και το Αίθριο Ε.Ι., Εξωτερικά Ιατρεία
Α' ΟΡΟΦΟΣ Γραφείο Προσωπικού, Γραμματείας, Τεχνικής Υπηρεσίας, Γραφείο Δ/νσης Δ.Υ., Γραφείο Διοικητή & Διοικητικού Συμβουλίου, Διάδρομος Κίνησης
ΚΤΙΡΙΟ Η ΙΣΟΓΕΙΟ Διάδρομος Κίνησης, Εξωτερικά Ιατρεία
Α' ΟΡΟΦΟΣ Δωμάτια Εφημερίας Ιατρών
ΚΤΙΡΙΟ Θ ΙΣΟΓΕΙΟ Είσοδος ΤΕΠ, Διάδρομος Κίνησης, Τ.Ε.Π , Βραχεία Νοσηλεία
ΚΤΙΡΙΟ Ι ΙΣΟΓΕΙΟ Κτίριο Ιατρικών Αερίων
ΚΤΙΡΙΟ Κ ΙΣΟΓΕΙΟ Κυλικείο
ΚΤΙΡΙΟ Λ ΙΣΟΓΕΙΟ Περιβάλλον Χώρος
ΚΤΙΡΙΟ Μ ΙΣΟΓΕΙΟ Κεντρικές Αποθήκες Υλικών, Γραφείο Αποθηκών
ΚΤΙΡΙΟ Ν ΙΣΟΓΕΙΟ ΕΚΑΒ, Χώρος Στάθμευσης Ασθενοφόρων, Γραφείο Οδηγών
ΚΤΙΡΙΟ Ξ ΙΣΟΓΕΙΟ Βιολογικός Καθαρισμός
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΟΥ
Αν το μπάνιο στις κοντινές παραλίες της πόλης που κατοικείται σας φαίνεται πολύ... αστικό, θεωρώ ότι στην Κρήτη ακόμα και οι αστικές πόλεις έχουν την μυρωδιά της θάλασσας.
Στην πόλη της Σητείας συνδυάζουμε μπάνιο, βλέπωντας στα 200 μέτρα το καράβι να φθάνει στο λιμάνι, θαλασσινούς μεζέδες στα 50 μέτρα απο ρακάδικα και ταβέρνες, και βέβαια την απόλυτη ηρεμία, λίγο πριν ο Νοέμβρης μας βάλει για τα καλά σε ρυθμούς πόλης, και του χειμώνα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου