Το Χριστόψωμο το έφτιαχναν οι γυναίκες με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, ανταλλάσσοντας ευχές.
Την προπαραμονή των Χριστουγέννων, την Ημέρα των Αγίων Δέκα, έσφαζαν τους χοίρους που είχαν ανατραφεί κυρίως με βελανίδια, χουμά και αποφάγια. Από το σφάξιμο του χοίρου δεν πετούσαν τίποτα. Από το κρέας παρασκεύαζαν λουκάνικα, ομαθιές, τσιλαδιά με τη χοιροκεφαλή, απάκια από λουρίδες ψαχνού κρέατος καπνισμένες στο τζάκι, σύγκλινα (κομμάτια κρέας μισοβρασμένα και αποθηκευμένα σε κιούπι) μαζί με τη γλίνα (το λίπος) που τα βοηθούσε να διατηρηθούν πολλούς μήνες και ταμαγείρευαν με πατάτες.
Τα έθιμα του χριστόψωμου και της σφαγής του χοίρου διατηρούνται και σήμερα από ορισμένες οικογένειες. Η «καλή χέρα» παραμένει ένα από τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς
όπου συνηθίζεται να δίνεται ένα χρηματικό ποσό σαν δώρο σε παιδιά που θα επισκεφτούν κάποιο σπίτι την Πρωτοχρονιά. Το έθιμο του ποδαρικού καλά κρατεί, αφού είναι πολλοί αυτοί που ανήμερα της Πρωτοχρονιάς βάζουν στο σπίτι τους μια πέτρα για να είναι γερό, ενώ άλλοι πάλι μεταφέρουν νερό για να τρέχουν τα καλά
όλο τον χρόνο σαν το νερό.
Στο παρελθόν οι χωριανοί ανήμερα της πρωτοχρονιάς όταν πήγαιναν στην Κάτω Βρύση για να πάρουν νερό, άφηναν γλυκά και βασιλόπιτα στον θυρεό. Ο επόμενος χωριανός που πήγαινε, άφηνε τα δικά του και έπαιρνε αυτά που έβρισκε, κάνοντας έτσι «γλυκό» ποδαρικό στο σπίτι του, που θεωρούνταν γούρι για τον νέο χρόνο. Την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οι γειτονιές πλημμυρίζουν από τις παιδικές φωνές που τραγουδούν τα κάλαντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου