Ως αντίδοτο στον τουριστικό κορεσμό υπάρχουν τόποι όπου ακούγονται μόνο ο άνεμος, οι γλάροι κι η ανάσα σου. Απλά μερικές φορές χρειάζεται να ταξιδέψεις ως τις εσχατιές του πελάγους για να τους ανακαλύψεις.
Μετά τις πρώτες σου ώρες στο νησί, το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: ο Οδυσσέας αποκλείεται να πέρασε εδώ επτά χρόνια “αιχμάλωτος” της Καλυψούς. Η απόφαση ήταν σίγουρα δική του.
Έτσι όπως κάνουν και οι φανατικοί του νησιού που σαν μαγεμένοι επιμένουν να επισκέπτονται την ομηρική Ωγυγία ξανά και ξανά. Σαν τελετουργικό που οφείλουν να επαναλαμβάνουν, σαν χάρη στον εαυτό τους. Εδώ, θα έρθεις για να τα (ξανά)βρεις με τον εαυτό σου, για να πετάξεις τα άχρηστα και να κρατήσεις τα λίγα και σημαντικά.
Η παραλία της Τρυπητής είναι η νοτιότερη παραλία της Ευρώπης Γαύδου και της Ευρώπης με μοναδική θέα στο Λυβικό πέλαγος....
Στο ανατολικό της κομμάτι έχει άμμο, ενώ στο δυτικό, ως τη "μύτη" της Γαύδου έχει μεγάλες πέτρες και βότσαλα.
Η Τρυπητή δημιουργείται στην έξοδο ενός ξεροπόταμου και δίπλα στην παραλία υπάρχει μια αλατσολίμνη που αποξηραίνεται το καλοκαίρι. Η αλυκή όταν έχει νερό (το χειμώνα) φιλοξενεί πολλά πτηνά που μεταναστεύουν από την Ευρώπη στην Αφρική.
Αμέσως μετά το Τσέρνομπιλ, τον Απρίλιο του 1986, έφτασαν στην Γαύδο 6-7 Ρώσοι. Ένας από αυτούς ήταν χτυπημένος με ραδιενέργεια κι είχε πάρει, μάλιστα, αποζημίωση από το Σοβιετικό καθεστώς.
Οι Ρώσοι επέλεξαν την Γαύδο, όπως τους είχαν συστήσει οι γιατροί, αφού είχαν ανάγκη από καθαρό περιβάλλον. Η Γαύδος με τον αέρα της Μεσογείου να την περιλούζει, ήταν ο ιδανικός τόπος. Ακριβώς γι’ αυτό τον καθαρό αέρα και το καθαρό περιβάλλον αποφάσισαν να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι του νησιού.
Οι Ρώσοι, που είχαν ζήσει τον εφιάλτη του Τσέρνομπιλ, ασχολήθηκαν με κάθε είδους δουλειές στη Γαύδο και ζούσαν πλέον σ’ ένα παρθένο περιβάλλον, μακριά από τις μολύνσεις των μεγάλων πόλεων. Μέσα στην καθαρή φύση. Τελικά απέμειναν τέσσερις Ρώσοι στη Γαύδο, που έκαναν και τούτο:
Πήραν μια καρέκλα και την τοποθέτησαν πάνω στο βράχο της Τρυπητής- ένα βράχο μέσα στη θάλασσα- και συχνά-πυκνά ανέβαιναν και κάθονταν, όχι μόνο για να ρεμβάζουν, αλλά να γεμίζουν τα πνευμόνια τους με καθαρό αέρα.
Αυτή η πρωτοβουλία των Ρώσων δείχνει και την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου για καθαρό περιβάλλον. Κι ίσως θα πρέπει αυτή η καρέκλα-σύμβολο της αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου, ν’ αναδειχθεί.Αυτή η καρέκλα υπάρχει ακόμη στην Τρυπητή, που είναι το νοτιότερο σημείο της Γαύδου και της Ελλάδας, στην καρδιά του Λιβυκού Πελάγους, αλλά και της Μεσογείου.
Όχι, μόνο γιατί η Τρυπητή αποτελεί το νοτιότερο σημείο της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά και να θυμίζει τον εφιάλτη του Τσέρνομπιλ και κάθε Τσέρνομπιλ…
http://www.arttravel.gr/
http://www.aera.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου