Ανέβαινες, δυο δυο τα σκαλοπάτια
στο αρχαίο ανάκτορο,
οιστρήλατος ο Νότος
φούσκωνε την πεθυμιά στο στήθος,
εκείνη, περιμένοντάς σε,
η Αριάδνη,
καινούργιες λέξεις,
κρέμασε στο μίτο.
Λάβα και πετροκάρβουνο, τα μάτια σου,
γύρεψαν γρίφους να ερμηνεύσουν,
και χρησμούς,
μες τα δικά της,
που κοιμόταν άγνωστος θεός.
Σαΐτες λιόμαυρες,
οι σκέψεις,
πρόθυμα συντάχτηκαν στα βλέμματα,
εκεί,
στ’ αγρίλι της Κνωσσού,
το φορτωμένο τάματα κι ονείρατα,
ο Μέγας Ήλιος, πρωτοχορευτής
ξεκρέμασε τον έρωτα,
κι αιώνια είπε να διψάς,
τον τόπο,
και τα χείλη της,
προδότης,
κι άγιος εραστής Θησέα.
Από την ποιητική συλλογή «Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα»
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα 26 Απρίλη 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου