7 Απριλίου 1614 πεθαίνει Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Ο El Greco, Ο Έλληνας

 1


Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (15417 Απριλίου 1614), γνωστός επίσης με τo ιταλικό προσωνύμιο El Greco, δηλαδή ο Έλληνας, ήταν Kρητικός ζωγράφοςγλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την πατρίδα του, δημιουργώντας το κύριο σώμα του έργου του στην Ιταλία και στην Ισπανία.


 Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως αγιογράφος στην Κρήτη, που αποτελούσε τότε τμήμα της ενετικής επικράτειας, και αργότερα ταξίδεψε στη Βενετία. Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιταλικής τέχνης, όπως τον Τιντορέτο και τον Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία από τον μανιερισμό. Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.

LR_00_000123+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9F%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%91%CE%93_+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%5DTHEO0002
ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ


LR_00_000331+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%91%CE%A5%CE%9B%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%A9%CE%9D+%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%5Dpg41
Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ


LR_00_000332+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9F+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%9C%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%9A%CE%99%CE%9F%CE%A3%5Dpg107
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ


LR_00_000333+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91+%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%93%CE%95%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%91%5Dpg109
Η ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


LR_00_000737+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%94%CE%99+%CE%9C%CE%95+%CE%9A%CE%95%CE%A1%CE%99%5Dlr737
ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΚΕΡΙ

Υφολογικά, η τεχνοτροπία του Ελ Γκρέκο θεωρείται έκφραση της Βενετικής σχολής και του μανιερισμού όπως αυτός διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα Παράλληλα χαρακτηρίζεται από προσωπικά στοιχεία, προϊόντα της τάσης του για πρωτοτυπία, τα οποία όμως δεν βρήκαν μιμητές στην εποχή του, γεγονός που δεν ευνόησε και τη συνέχειά τους.


 Η μπαρόκ τεχνοτροπία που εκτόπισε τον μανιερισμό, αλλά και τα αμέσως μεταγενέστερα καλλιτεχνικά ρεύματα που δεν αντιμετώπισαν ευμενώς το ύφος του, είχαν ως αποτέλεσμα να αγνοηθεί το έργο του Γκρέκο τους επόμενους αιώνες. 



Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνωρίστηκε ως πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης που αξιοποίησε στοιχεία της Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης, και το έργο του επανεκτιμήθηκε, διατηρώντας μέχρι σήμερα δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών.

LR_00_000738+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%9A%CE%A5%CE%9D%CE%97%CE%9C%CE%91%5Dlr738
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ


LR_00_000739+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9F+%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3%5Dlr739
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ


LR_00_000740+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9F+%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3%5Dlr740
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ


LR_00_000741+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%91+%CE%9C%CE%95+%CE%A4%CE%97%CE%9D+%CE%95%CE%A1%CE%9C%CE%99%CE%9D%CE%91%5Dlr741
Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΙΝΑ

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γεννήθηκε πιθανότατα το 1541 στον Χάνδακα το σημερινό Ηράκλειο της Κρήτης, την εποχή της Βενετοκρατίας. Η ημερομηνία γέννησης του προκύπτει όχι από κάποιο επίσημο έγγραφο της εποχής αλλά με βάση μία ιδιόχειρη σημείωση του, σύμφωνα με την οποία το 1606 ήταν 65 ετών. 




Ο πατέρας του, Γεώργιος Θεοτοκόπουλος, ήταν φοροσυλλέκτης και έμπορος. Για τη μητέρα του δεν διαθέτουμε πληροφορίες, ενώ άγνωστη παραμένει και η ταυτότητα μίας ενδεχόμενης πρώτης, Ελληνίδας συζύγου του. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Μανούσο Θεοτοκόπουλο (1531-1604), ο οποίος ακολούθησε το επάγγελμα τού πατέρα τους.

LR_00_000742+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%9C%CE%91%CE%93%CE%94%CE%91%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%97%5Dlr742
Η ΜΑΓΔΑΛΙΝΗ


LR_00_000743+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A4%CE%91+%CE%94%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%A5%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A5+%5Dlr743
ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ


LR_00_000744+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%91%CE%9C%CE%A9%CE%9C%CE%97+%CE%A3%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%A8%CE%97%5Dlr744
ΑΜΩΜΗ ΣΥΛΛΗΨΗ

Ο Θεοτοκόπουλος εκπαιδεύτηκε ως αγιογράφος, γεγονός που πιστοποιείται από ένα δημόσιο έγγραφο του 1563, ενώ θα πρέπει να μελέτησε από νεαρή ηλικία την αρχαία ελληνική και κλασική γραμματεία, κρίνοντας από την πλούσια βιβλιοθήκη που κληροδότησε μετά το θάνατό του. To όνομα του πρώτου δασκάλου του δεν είναι γνωστό, αν και το όνομα του Ιωάννη Γριπιώτη (1516-69) έχει προταθεί. Στην Κρήτη, που από το 1211 αποτελούσε μέρος της ενετικής επικράτειας, οι ζωγράφοι και οι αγιογράφοι συνδύαζαν το βυζαντινό ιδίωμα με τις Δυτικές επιρροές, φιλοτεχνώντας φορητές κυρίως εικόνες και διαμορφώνοντας τη λεγόμενη «Κρητική σχολή». 



Στο Χάνδακα εργάζονταν κατά το 16ο αιώνα περίπου διακόσιοι ζωγράφοι, οργανωμένοι σε συντεχνίες σύμφωνα με τα ιταλικά πρότυπα. Ο Θεοτοκόπουλος εξοικειώθηκε από νωρίς με έργα καλλιτεχνών της Αναγέννησης που κυκλοφορούσαν στη βενετοκρατούμενη Κρήτη και από το 1563 εξασκούσε επίσημα το επάγγελμα του ζωγράφου. 



Η πληροφορία αυτή εκμαιεύεται από μία αναφορά στο όνομα του σε επίσημο έγγραφο της εποχής, στην οποία περιγράφεται ως δάσκαλος (maestro Domenigo) Μία από τις πρώτες πληροφορίες που διαθέτουμε για κάποιο έργο του προέρχεται επίσης από άλλο έγγραφο του 1566, σύμφωνα με το οποίο δόθηκε στον Θεοτοκόπουλο άδεια για να πουλήσει με λαχνό μία εικόνα που εκτιμήθηκε στα 70 δουκάτα, ποσό ιδιαίτερα σημαντικό για την εποχή και ειδικότερα για έναν νέο καλλιτέχνη

LR_00_000746+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A8%CE%97+%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91%CE%A3%5Dlr746
ΣΤΕΨΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ


LR_00_000748+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%95%CE%A5%CE%A7%CE%97+%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9D+%CE%9A%CE%97%CE%A0%CE%9F+%CE%A4%5Dlr748
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ


LR_00_000749+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A3%5Dlr749
ΧΡΙΣΤΟΣ

Με δεδομένο πως στην εποχή του συνυπήρχαν στην Κρήτη Ορθόδοξοι και Καθολικοί, παραμένει αμφιλεγόμενο σε ποιό από τα δόγματα αυτά ανήκε η οικογένειά του. Θεωρείται πιθανότερο πως ήταν ορθόδοξη εκδοχή που στηρίζεται σε μελέτες αρχειακών και νομικών εγγράφων, σύμφωνα με τις οποίες ένας θείος του ήταν ορθόδοξος ιερέας, ενώ το όνομα τού Δομήνικου Θεοτοκόπουλου δεν καταγράφεται στα αρχεία των βαφτίσεων της Καθολικής Εκκλησίας στην Κρήτη. 



Διαφορετικές πηγές κάνουν επίσης λόγο για πιθανή καταγωγή του από καθολική οικογένεια Ορισμένοι μελετητές εκτιμούν πως ο Θεοτοκόπουλος ασπάστηκε αργότερα το καθολικό δόγμα, λαμβάνοντας υπόψη τη διαθήκη του, στην οποία ανέφερε πως υπήρξε «πιστός Καθολικός». Η διαθήκη αυτή έχει αμφισβητηθεί, συνυπολογίζοντας την υποχρέωση του να τη συντάξει σύμφωνα με τις επιταγές της Ιεράς Εξέτασης

LR_00_000750+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%95%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%9F%CE%A3%5Dlr750
ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ


LR_00_000751+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%97+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A5%5Dlr751
ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


LR_00_000752+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A4%CE%91+%CE%94%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%A5%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A5+%5Dlr752
ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Με δεδομένο πως η Κρήτη ανήκε στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Βενετίας, ήταν φυσιολογική η εγκατάστασή του στη Βενετία για τη συνέχιση των σπουδών του. Η ακριβής χρονολογία άφιξής του δεν είναι γνωστή, ωστόσο εκτιμάται πως εγκατέλειψε την Κρήτη το 1567 Έζησε στη Βενετία περίπου μέχρι το 1570 επιχειρώντας να ακολουθήσει τα πρότυπα των καλλιτεχνών που κυριαρχούσαν στη καλλιτεχνική ζωή της πόλης, μεταξύ αυτών ο Τιτσιάνο και ο Τιντορέττο



Την ίδια περίοδο υιοθέτησε την τεχνική της ελαιογραφίας, ζωγραφίζοντας πλέον σε μουσαμά και εγκαταλείποντας το ξύλο. Ένα από τα έργα που αποτυπώνουν τη μετάβαση του Θεοτοκόπουλου από το βυζαντινό στο Δυτικό ιδίωμα είναι το Τρίπτυχο της Μοντένα (π. 1560-1565), το οποίο περιλαμβάνει στοιχεία εμφανώς εμπνευσμένα από τα πρότυπα που κυριαρχούσαν στην Ιταλία, συνυφασμένα με θέματα επηρεασμένα από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα


LR_00_000754+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A8%CE%97+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%94%CE%9F%5Dlr754
ΑΠΟΨΗ ΤΟΛΕΔΟΥ


LR_00_000755+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%9A%CE%A5%CE%9D%CE%97%CE%9C%CE%91%5Dlr755
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ


LR_00_000756+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%A0%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%97%CE%9A%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%97%5Dlr756
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Το 1570 βρέθηκε στη Ρώμη, γεγονός που μας αποκαλύπτεται από σχετική επιστολή του ζωγράφου Τζούλιο Κλόβιο, μέσα από την οποία συστήνει τον Θεοτoκόπουλο στον προστάτη του, καρδινάλιο Αλεσάντρο Φαρνέζε, περιγράφοντάς τον ως έναν «νεαρό από τον Χάνδακα, μαθητή του Τιτσιάνο» και «σπάνιο ταλέντο στη ζωγραφική» 




Πιθανά προκειμένου να ανταποδώσει την εξυπηρέτηση, ο Ελ Γκρέκο δημιούργησε μία ημίσωμη προσωπογραφία του Κλόβιο, η οποία αποτελεί και την παλαιότερη προσωπογραφία του που διασώζεται μέχρι σήμερα. Στη Ρώμη, ο Θεοτοκόπουλος, όπως και άλλοι διακεκριμένοι ζωγράφοι, ήρθε αντιμέτωπος με τον σκληρό ανταγωνισμό που επικρατούσε την εποχή εκείνη, την ίδια στιγμή που δέσποζε η παρουσία του Τιτσιάνο και εξακολουθούσε να ασκεί επίδραση το έργο του Μιχαήλ Άγγελου, έξι χρόνια μετά το θάνατό του. 



Η σχέση τού Γκρέκο με το έργο του τελευταίου παραμένει αμφιλεγόμενη. Σύμφωνα με μία ανεκδοτολογική αναφορά που δεν επιβεβαιώνεται, πρότεινε στον πάπα Πίο Ε' να φιλοτεχνήσει πάνω στηνΔευτέρα Παρουσία του Μιχαήλ Άγγελου, έργο με το οποίο είχε διακοσμήσει την Καπέλα Σιξτίνα. Όταν αργότερα τού ζητήθηκε να εκφέρει την άποψή του για τον Μιχαήλ Άγγελο, ο Θεοτοκόπουλος απάντησε πως τον θεωρούσε έναν καλό άνθρωπο, ο οποίος όμως δεν γνώριζε να ζωγραφίζει



Ο Φρανθίσκο Πατσέκο επίσης αναφέρει δυσμενή σχόλια του Γκρέκο, για τον Μιχαήλ Άγγελο, κατά τη διάρκεια συνάντησής τους στο Τολέδο, λίγο πριν το θάνατο του. Από την άλλη πλευρά, η επίδραση που τού άσκησε θεωρείται δεδομένη. Οι προσωπογραφίες των Τιτσιάνο, Μιχαήλ Άγγελου, Κλόβιο και Ραφαήλ που φιλοτέχνησε στο έργο Η εκδίωξη των εμπόρων, έχουν ερμηνευτεί ως επιθυμία του να αποδώσει ένα φόρο τιμής σε αυτούς, αναγνωρίζοντας με τον τρόπο αυτό την αξία τους



Φαίνεται ωστόσο πως ο Γκρέκο έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο δυναμισμό του Κορέτζιο και την κομψότητα των έργων του Παρμιτζανίνο

LR_00_000758+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%95%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%99+%CE%A0%CE%91%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3%5Dlr758
ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ


LR_00_000759+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%9A%CE%A5%CE%9D%CE%97%CE%9C%CE%91%5Dlr759
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ


LR_00_000760+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%95%CE%A5%CE%A7%CE%97+%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9D+%CE%9A%CE%97%CE%A0%CE%9F+%CE%A4%5Dlr760
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

Στο Παλάτσο Φαρνέζε γνώρισε τον ουμανιστή βιβλιοθηκάριο του Φαρνέζε, Φούλβιο Ορσίνι, ο οποίος υπήρξε υποστηρικτής του Γκρέκο και στη συλλογή του βρέθηκαν αργότερα επτά έργα του. 



Δουλεύοντας στην υπηρεσία του Αλεσάντρο Φαρνέζε, δεν είχε σημαντικές ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του και ανέλαβε τελικά λίγες παραγγελίες. Το 1572 αποπέμφθηκε τελικά από το Παλάτσο Φαρνέζε, γεγονός που πιστοποιείται από μία επιστολή του Θεοτοκόπουλου, με ημερομηνία 6 Ιουλίου 1572, στην οποία διαμαρτύρεται για την άδικη εκδίωξή του από το παλάτι. 



Στις 18 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς, κατέθεσε αίτηση για να γίνει μέλος της συντεχνίας ζωγράφων του Αγίου Λουκά, με το όνομα Domenico Greco, αποφασίζοντας προφανώς να ακολουθήσει σταδιοδρομία ανεξάρτητου και αυτόνομου καλλιτέχνη. 



Συνολικά, οι πίνακες που φιλοτέχνησε στην Ιταλία ακολούθησαν τα αναγεννησιακά πρότυπα του 16ου αιώνα στη Βενετία, ειδικότερα σε ότι αφορά την απόδοση του φωτός ή την έμφαση στο χρώμα, παραμερίζοντας το βυζαντινό ιδίωμα και υιοθετώντας μία διαφορετική τεχνικήκαι στοιχεία του μανιερισμού.

LR_00_000761+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%A3%5Dlr761
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ


LR_00_000762+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%97+%CE%9C%CE%91%CE%93%CE%94%CE%91%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%97%5Dlr762
Η ΜΑΓΔΑΛΙΝΗ


LR_00_000763+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%91%CE%9C%CE%A9%CE%9C%CE%97+%CE%A3%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%A8%CE%97%5Dlr763
ΑΜΩΜΗ ΣΥΛΛΗΨΗ

Την πρώιμη δημιουργική περίοδο τού Γκρέκο ανήκουν τα έργα που φιλοτέχνησε στην Κρήτη και στη Βενετία, για πολλά από τα οποία είναι δύσκολο να καθοριστεί αν ολοκληρώθηκε στον Χάνδακα ή στην ιταλική πόλη. Η Κοίμηση της Παναγίας (π. 1567, Εκκλησία της Παναγίας των Ψαριανών), που ανακαλύφθηκε το 1983 στη Σύρο έχοντας μεταφερθεί εκεί πιθανότατα από Ψαριανούς εποίκους μετά την καταστροφή των Ψαρών, αποτελεί το πρώτο σωζόμενο έργο του με την υπογραφή του. Μαζί με τη φορητή εικόνα Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζοντας την Παναγία (1560-67, Μουσείο Μπενάκη), αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών για την τεχνοτροπία του νεαρού Θεοτοκόπουλου. Η τεχνική και το ύφος των εικόνων διαπνέονται από μεταβυζαντινά στοιχεία, χωρίς όμως να απουσιάζουν και πρωτότυπα χαρακτηριστικά, όπως η υποτυπώδης απόδοση της τρίτης διάστασης ή του προοπτικού βάθους και τα έντονα χρώματα. Τα μοτίβα της δυτικής τέχνης είναι περισσότερο εμφανή σε άλλα έργα της ίδιας περιόδου, όπως στην Προσκύνηση των Μάγων (1565-67, Μουσείο Μπενάκη) και κυρίως στο Τρίπτυχο της Μόντενα (1560-65, Galleria Estense).
Στα τελευταία χρόνια παραμονής του στη Βενετία, ανήκει ο πίνακας Θεραπεία του Τυφλού (περ. 1565, Πινακοθήκη Δρέσδης), έργο που χαρακτηρίζεται από την επίδραση του Τιντορέτο, ως προς τη διάταξη των μορφών αλλά και την απόδοση των κτιρίων που φαίνονται στο βάθος Σε άλλα έργα, όπως ο Μυστικός Δείπνος (περ. 1568, Εθνική Πινακοθήκη Μπολόνιας) είναι εμφανής η διάθεσή του να αναπαραστήσει με φυσικό τρόπο την κίνηση των σωμάτων και τη θέση τους στο χώρο.
Την περίοδο της παραμονής του στη Ρώμη, ο Γκρέκο εξασφάλισε την αναγνώρισή του κυρίως μέσα από το είδος της προσωπογραφίας, στο οποίο ξεχωρίζουν τα πορτρέτα που φιλοτέχνησε για τον Τζούλιο Κλόβιο (Μουσείο Καποντιμόντε, Νάπολη) και τον στρατιωτικό Βιτσέντζο Αναστάζι (Συλλογή Frick, Νέα Υόρκη). Ο πρώτος απεικονίζεται σε μία ημίσωμη σύνθεση, ενώ ο δεύτερος σε όρθια στάση, ντυμένος με την πανοπλία του, σε μία σύνθεση που προαναγγέλλει τα μεταγενέστερα έργα του Βελάσκεθ. Παράλληλα, ο Γκρέκο στράφηκε σε πιο φιλόδοξες συνθέσεις, με χαρακτηριστικό δείγμα την Εκδίωξη των εμπόρων από το ναό(1570-75, Ινστιτούτο Καλών Τεχνών Μινεάπολης). Πιθανότατα την ίδια περίοδο χρονολογείται και το έργο El soplón (Αγόρι που ανάβει κερί, π. 1570, Μουσείο Καποντιμόντε), που διακρίνεται για το πρωτότυπο θέμα του, το οποίο υπήρξε μάλλον ασυνήθιστο την εποχή εκείνη. Πιθανότατα, ο Θεοτοκόπουλος εμπνεύστηκε το έργο διαβάζοντας μία αναφορά στη Φυσική Ιστορία τού Πλίνιου, σύμφωνα με την οποία ο ζωγράφος Αντίφιλος είχε επεξεργαστεί το ίδιο θέμα

LR_00_000764+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A3%CE%A9%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%91%CE%A3+%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A3%5Dlr764
ΣΩΤΗΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ


LR_00_000765+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%95%CE%9A%CE%94%CE%99%CE%A9%CE%9E%CE%97+%CE%A4%CE%A9%CE%9D+%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%A9%CE%9D%5Dlr765
ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ



 Κατά τη διάρκεια της ζωής του, το έργο του εκτιμήθηκε και προωθήθηκε περισσότερο από τους λόγιους, ουμανιστές και διανοούμενους και λιγότερο από το καλλιτεχνικό κατεστημένο. Αργότερα, αγνοήθηκε για μία περίοδο περίπου τετρακοσίων ετών. Δεν υπήρξαν μιμητές του, καθώς μόνο ο γιος του φρόντισε για την αναπαραγωγή ορισμένων από τις πιο γνωστές συνθέσεις του. Στη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα, ο Γκρέκο τοποθετούνταν στην Ιταλική σχολή, έχοντας τη φήμη ενός ζωγράφου με τάσεις εκκεντρικότητας, στην προσπάθειά του να πρωτοτυπήσει, αλλά και με περιφρόνηση απέναντι στους καθιερωμένους κανόνες. Για αρκετούς ιστορικούς, η τέχνη του Γκρέκο συνδέθηκε με το πνεύμα της Αντιμεταρρύθμισης, θεώρηση που συγκρούεται ή συμπληρώνεται με άλλες ερμηνείες, κυρίως Ελλήνων μελετητών του, που τονίζουν τη σημασία των βυζαντινών στοιχείων στην τέχνη του. Άλλοι ερευνητές, με βάση τις γραπτές σημειώσεις του Γκρέκο, τονίζουν περισσότερο την εικόνα ενός ζωγράφου με φιλοσοφικές αναζητήσεις (συνδεόμενο ειδικότερα με τις νεοπλατωνικές ιδέες), αποκομμένος από τα θρησκευτικά ζητήματα της εποχής και απασχολούμενος κυρίως με αισθητικά προβλήματα, σε σχέση με την διερεύνηση και απόδοση του φυσικού κόσμου μέσα από τη ζωγραφική.


LR_00_000766+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%A6%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%99%CE%A3%CE%9A%CE%9F%CE%A3%5Dlr766
ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ


LR_00_000767+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%A4%CE%91%CE%A6%CE%97+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A5%5Dlr767
ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

LR_00_000768+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%95%CE%9A%CE%94%CE%99%CE%A9%CE%9E%CE%97+%CE%A4%CE%A9%CE%9D+%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%A9%CE%9D%5Dlr768
ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ


LR_00_000769+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%A6%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%99%CE%A3%CE%9A%CE%9F%CE%A3%5Dlr769
ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ


LR_00_001428+%5B%CE%95%CE%9B+%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%9F-Der+Heilige+Martin+u%5Dlr1428
ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ


ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΦΩΤ ΑΡΧΕΙΟ - ΣΟΦΙΑΣ ΑΡΜΕΝΑΚΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου