Το Δημοτικό Διαμέρισμα Ροδακίνου περιλαμβάνει τους οικισμούς:Άνω Ροδάκινο, Κάτω Ροδάκινο, Κόρακας, Πολύριζο και έχει 428 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Το Ροδάκινο είναι ένα χωριό που βρίσκεται 47 km νοτιοδυτικά από την πόλη του Ρεθύμνου, δυτικά από το χωριό Σελλιά και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε δύο υψώματα.
Η ονομασία του χωριού οφείλεται, όπως πιστεύουν μερικοί, σε μια ροδακινιά που είχε φυτρώσει στην περιοχή και επιδή ήταν τόσο ξερός τόπος η ύπαρξη κάποιου δέντρου εθεωρείτο μεγάλο γεγονός. Άλλοι πάλι λένε πως ονομάστηκε έτσι γιατί ο ορίζοντας, όπως φαίνεται από τα χωριά αυτά έχει σχήμα ροδακίνου.
Υπάρχουν και μερικοί που υποστηρίζουν πως δόθηκε αυτή η ονομασία στα χωριά γιατί οι άνθρωποι είναι ροδοκόκκινοι από τον ήλιο. Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι επειδή τα δύο χωριά, Άνω και Κάτω, χωρίζονται από ένα φαράγγι από το όποίο περνούσε ένας ξεροπόταμος και το φαράγγι αυτό ονομαζόταν Ρίκινθος κατ΄ επέκταση το Ρίκινθος έγινε Ροδάκινο.
Για το πότε χτίστηκε το χωριό δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες. Ξέρουμε μόνο πως παλαιότερα υπήρχαν τέσσερις οικισμοί, οι Κουρκουλός, το Παλιό Χωριό, η θέση Παναγιά και ο Αη-Λιας, που καταστράφηκαν τον καιρό της Τουρκοκρατίας κατά πάσα πιθανότητα από πειρατές.
Σύμφωνα με την παράδοση, το σημερινό χωριό υπάρχει από το 1600 περίπου, όταν κάποιος Ροδακινιώτης που γλίτωσε από την καταστροφή του Ροδακίνου κατά την εποχή της Βενετοκρατίας, και είχε καταφύγει στην Μάνη της Λακωνίας, γύρισε πίσω στο χωριό με τα τρία του παιδιά και ξαναέκτισαν το κατεστραμμένο χωριό.
Έτσι ίσως εξηγείται και το ότι οι κάτοικοι των γύρω χωριών αποκαλούν τους Ροδακινιώτες «Μανιατες».
Στην περιοχή Kurkulos στις 24 Μαΐου 1821 υψώθηκε η πρώτη σημαία της επανάστασης από τον Σεβασμιότατο Ηγούμενο της Μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερό. Από τον όρμο Περιστερέ φυγαδεύτηκε ο Γερμανός στρατηγός Κράιπε.
Τις χειροπέδες με τις οποίες είχαν δέσει τον όμηρο, τις πήρε ένας Άνω Ροδακινιώτης, ο Εμμανουήλ Κοτσυφάκης ο οποίος τις έχει φυλάξει μέχρι σήμερα.
Στον ίδιο όρμο προσάραζαν τα συμμαχικά υποβρύχια και αντιτορπιλικά, φέρνοντας εφόδια για τους αντάρτες που έκαναν αντίσταση κατά των Γερμανών.
Το χωριό κάηκε στις 20 Αυγούστου 1943 από τους κατακτητές και εκτελέστηκαν και αρκετοί Ροδακινιώτες. Αφορμή ήταν ο θάνατος κάποιου Γερμανού. Λέγεται μάλιστα ότι το χωριό εκκενώθηκε για 2 χρόνια με διαταγή των Γερμανών.
Το γεγονός αυτό έγινε αιτία και οι κάτοικοι του χωριού σκότωσαν 6-7 Γερμανούς στην θέση Φρατί. Στο Κάτω Ροδάκινο βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Γεωργίου στην τοποθεσία Κουρκουλό και του Αγίου πνεύματος στην Κορυφή του Κρυονερίτη σε υψόμετρο 1.312μ.
Επίσης στο Άνω Ροδάκινο υπάρχουν οι εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου- δίκλιτη- της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα- δίκλιτη και αυτή, 200 περίπου χρόνων και του Αγίου Παντελεήμονα και αυτή περίπου 200 χρόνων.
Ανάμεσα στους δύο οικισμούς υπάρχει αριστερά διασταύρωση για τις όμορφες παραλίες του Κόρακα μήκους 350 μ, της Πολύριζου 250μ και την ιδιαίτερου φυσικού κάλους παραλία της Αγ Μαρίνας 1000μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου