Όλοι κρεμόντουσαν από τα χείλια του βουλευτή. Όχι ότι έλεγε κάτι σημαντικό. Αλλά το ταλέντο που είχε να μην λέει τίποτα αλλά να μοιάζει σαν να λέει τα σημαντικότερα πράγματα του κόσμου θα έπρεπε να του αναγνωριστεί.
Κάποια στιγμή ο βουλευτής ξεκίνησε να μας μιλάει για το «βαρύ» πρόγραμμα των τελευταίων ημερών και το πόσο δύσκολο ήταν να οργώνει τον νομό για τις ομιλίες του, πόσο κόπο έχει αυτή η δουλειά, πόσο αγώνα είχε κάνει για την βελτίωση του οδικού δικτύου του νομού (σ.σ οι λακκούβες παραμένουν στην θέση τους από τότε που πήγαινα δημοτικό), για τους λόγους που είχε βγάλει στην βουλή για τα προβλήματα του νομού μας, με λίγα λόγια: «Πλιζ θέλω τα ψηφάκια σας για ακόμα μια φορά».
Κάποια στιγμή κατέληξε: «Φανταστείτε ότι δεν προλαβαίνω να ξυριστώ. Ξυρίζομαι μέσα στο αυτοκίνητο. Είναι η χειρότερη περίοδος για εμάς». Όσοι βρισκόντουσαν καθισμένοι στο τραπέζι άνοιξαν το στόμα εξαιτίας του πόσο δύσκολα περνούσε ο βουλευτής αυτό τον καιρό, μέσα στην φούρια του να ξαναβγεί.
Ήθελα να του φέρω την ψαρόσουπα στο κεφάλι. Την θυμήθηκα αυτή την ιστορία χθες, βλέποντας τις δηλώσεις του κυρίου Γεωργιάδη. Θεωρεί ότι είναι κάτι ξεχωριστό αυτός και οι υπόλοιποι 299 ώστε δεν είναι δυνατόν να μετακινούνται με λεωφορεία. «Είναι ξεφτίλα» όπως είπε χαρακτηριστικά.
Τα λεωφορεία λοιπόν είναι για όλους τους άλλους, το λαουτζίκο και τους μετανάστες που «έχουν μαυρίσει τον τόπο» όπως έλεγε ο Πατέρας της εκκλησίας. Ένας βουλευτής δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο.
Είναι σταρ. Κάτι σαν την Madonna που μπήκε μετά από 20 χρόνια στο μετρό για να γυρίσει βίντεο-κλιπ (σ.σ ατυχέστατη βέβαια η σύγκριση της τελευταίας με τους έλληνες βουλευτές γιατί αυτή τουλάχιστον έχει δουλέψει στην ζωή της. Δεν μου έρχεται όμως άλλο σελέμπριτι ικανό να συγκριθεί μαζί τους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου