Το Αμφιθεατρικό Χωριό Ελιά Του Δήμου Χερσονήσου

 188665_130124813727277_100001892763389_204802_1061064_n


Η Ελιά είναι χωριό και πρώην κοινότητα της επαρχίας Πεδιάδος με 652 κατοίκους και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Χερσονήσου του νομού Ηρακλείου. Η θέση του είναι σε λόφο με πανοραμική θέα, σε υψόμετρο 230μ. . 
184972_130124873727271_100001892763389_204803_3546664_n
181783_130125437060548_100001892763389_204817_1455641_n

Το Δημοτικό διαμέρισμα Ελιάς, με έδρα το ομώνυμο χωριό, το συγκροτούν οι οικισμοί:
η Ελιά [ 652 ] , έδρα. η Δία (νησίδα) [ 0 ] ο Καρτερός [ 550 ] το Σταυρωμένο [ 98 ]


180994_130125077060584_100001892763389_204808_4765977_n

181945_130125053727253_100001892763389_204807_8137082_n

183201_130125280393897_100001892763389_204812_5032394_n

190005_130125233727235_100001892763389_204811_6343748_n

Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία και ειδικότερα η ελαιοκομία αλλά και η κτηνοτροφία . Παράγονται επίσης κρασίσταφίδα και είναι επίσης ανεπτυγμένη η ορνιθοκομία. Συνδέεται με το Ηράκλειο με ασφαλτόστρωτο δρόμο, που είναι 15 χιλιόμετρα. Λειτουργούν νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο.

183327_130125473727211_100001892763389_204818_7310651_n


188963_130125307060561_100001892763389_204813_5436193_n

189100_130125677060524_100001892763389_204824_7862858_n

189248_130125660393859_100001892763389_204823_76468_n

Αναφέρεται το 1583 ως Elia και Glia με 346 κατοίκους Κατά την Tουρκοκρατία κατοικούσαν πολλοί Τούρκοι. Δεν έχει εξακριβωθεί αν έχει σχέση με την αρχαία κρητική πόλη Ελαία, την οποία τοποθετούν μερικοί στη Δυτική Κρήτη. Το 1866 ισχυρό τουρκικό σώμα κατόρθωσε να εισχωρήσει μέσα στο χωριό και να πάρει πολλά πράγματα των κατοίκων. Όμως πριν αποκτήσουν τη λεία τους χτυπήθηκαν από επαναστάτες και σκοτώθηκαν 25 άτομα .
189295_130125567060535_100001892763389_204821_4098596_n

189796_130124957060596_100001892763389_204805_6139073_n

189902_130125193727239_100001892763389_204810_6810291_n

395999_258753924197698_100001892763389_644296_743729940_n

Στη θέση Αρτσά , μεταξύ Κάτω Βάθειας και Ελιά, βρήκε ο Ξανθουδίδης το 1903 έναν λαξευτό τάφο που χρονολογείται από την Ύστερομινωική εποχή ο οποίος περιείχε δύο πήλινες λάρνακες με μήκος 1,20 μέτρα με τους σκελετούς διατηρημένους σε καλή κατάσταση στην αρχική θέση, με συμπτυγμένους τους μηρούς και τις κνήμες ( sepoltura accovachiata). Έτσι, αποδείχτηκε ότι την εποχή εκείνη τους νεκρούς τους έθαβαν σε συνεσταλμένη θέση με καμένα τα κάτω άκρα

396306_258754190864338_1316342434_n

404354_258753954197695_100001892763389_644297_109327640_n

407480_258753797531044_100001892763389_644295_645901685_n

408089_258754137531010_100001892763389_644301_748763452_n


ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου