Όταν Περνάμε Από Πόρτες Θυμόμαστε

  

Όταν περνάμε από πόρτες θυμόμαστε, φανταζόμαστε, αναπολούμε, υποθέτουμε. Πάντα πίσω από τέτοιες πόρτες ανοιχτές ή κλειστές υπάρχει μια ιστορία κι αν ακούσεις προσεκτικά την σιωπή τους θα σου αποκαλύψουν μυστικά.Όμως τις προσπερνάμε βιαστικά, πού χρόνος για αναμνήσεις, για περισυλλογή. Ο χρόνος τρέχει και μεις μαζί του.Ο χρόνος ποτέ δε φτάνει γιατί τον κυνηγάμε. Αν σταματούσαμε ,κι αυτός θα σταματούσε, θα μας περίμενε. Αν τον αγνοούσαμε, θα βλεπες πως θ άρχιζε να γυρνά σε αργή κίνηση, για να δώσει καιρό στη ζωή να ξαποστάσει. Κι αυτά που θέλουμε να κάνουμε για μας , μόνο για μας, μια στιγμή θα φτανε, ολόκληρη όμως που δε θα τη μετρούσε κανένα ρολόι.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΑΜΠΑΛΕΤΑΚΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ