Σαν κάηκε το δάσος
αγαπήσατε τους πίνακες
στους τοίχους των σπιτιών σας
Σαν μολύνθηκαν οι ποταμοί
αγαπήσατε το γάργαρο νερό
στις οθόνες των τηλεοράσεων σας
Σαν κλαίγανε τα πουλιά για αέρα
θέλατε να τα ζωγραφίζετε
στις πόρτες των σπιτιών σας
Στις φυλακές των σκοταδιών
κρεμούσατε ήλιους
στις εισόδους των πολυκατοικιών σας
Δεν μιλώ, δεν γελώ
και σιωπώ αμοναχός
στη θλίψη των καιρών μας
(Κωστης Μουδατσος)
Αφιερωμένο στη Mastaba Community και στα << Πράσινα Μνημεία του Μασταμπά>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου