Λου – Κλου Στα ‘ Ρνίθια Σας Καλοχρονιά Στα Σπίθια Σας.

   Κλου – κλου στα ‘ ρνίθια σας

καλοχρονιά στα σπίθια σας.
Αρνιά και ρίφια θηλυκά
και μουσκάρια ΄ ρσενικά.
και μια κοφινιά πουλιά.
Όξω ψύλλοι και κοριοί
και στα όρη μποντικοί
απού τρώνε το τυρί.


1%2B(1)

Από παιδί θυμούμαι να ψάχνουμε με τον αδερφό μου να βρούμε  ο καθένας  πέτρες σκληρές , κάπως μεγάλες αλλά να μπορούμε να τις σηκώσουμε  και το πρωί της πρωτοχρονιάς , πηγαίναμε να κάνουμε το ποδαρικό στο σπίτι της γιαγιάς , αλλά και των θείων. 
Σε κάθε σπίτι και με άλλη πέτρα. Καθόμασταν πάνω της και λέγαμε τα παραπάνω (ακαταλαβίστικα για μένα) λόγια και αυτοί  μας έκαναν την « καλή χέρα». Μετά τις έβαζαν  πίσω από την πόρτα μέχρι τη μέρα των Φώτων , μαζί με άλλες πέτρες που έφερναν οι καλαντιστάδες. 

2

Στην πορεία διαπίστωσα ότι στα «κλουκλούδια» κρύβεται αυτό που καθορίζει την ευτυχία της αγροτικής οικογένειας. 
Το κλου κλου της πρώτης στροφής είναι μίμηση της φωνής των ορνίθων.
Να κλωσήσει η όρνιθα άρα να ανανεωθεί ο πλούτος του σπιτιού.
Τα θηλυκά αρνιά και ρίφια μπορούν να πολλαπλασιαστούν .
Τα αρσενικά μοσχάρια ήταν ο πολύτιμος βοηθός και συνεργάτης του γεωργού.
Οι ψύλλοι και οι κοριοί ήταν κυριολεκτικά μάστιγα και τους εξόρκιζαν να φύγουν.
Οι ποντικοί που λατρεύουν το τυρί ήταν ο μεγάλος εχθρός του κελαριού.

Η «καλή χέρα»  που συνόδευε τα «κλουκλούδια» για μένα ήταν η μεγάλη χαρά των εορτών.
Προσπαθώ αυτό το έθιμο να το τηρώ και να το μεταφέρω στα παιδιά μου.

…..Κάνω ακόμα ποδαρικό στους γονείς μου, λέω τα «κλουκλούδια» και ο πατέρας μου  κάνει την «καλή χέρα»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου