Οι κάμερες ασφαλείας της πλατείας του χωριού Σκαλάνι του δήμου Ηρακλείου

 Στο όμορφο χωριό - προάστιο του δήμου Ηρακλείου η πλατεία του χωριού προσφέρεται για σωματική χαλάρωση στα γραφικά καφενεδάκια και ταβέρνες που την περιβάλουν, αλλά και για οπτική χαλάρωση σε γενιές που τα αυτοκίνητα, οι περαστικοί τα νέα της ημέρας, και το άγνωστο συμβάλουν στην απογευματινή συνάντηση - βεγγέρα.


44334751_325840324662173_976994163784417280_n

10 ψυχές του Σκαλανίου που άλλοι έχουν φύγει απο την ζωή και άλλοι ακόμα βεγγερίζουν σε ζεστές παρέες αποτυπώσαμε πρίν απο λίγα χρόνια με τον φωτογραφικό μας φακό.


IMG_5951

Η Μαρία του καλπά, η Κούλα του Φανούρη, η Μαρία η χήρα, η Πόπη του Ζουράρη, ο θείος ο Σήφης, η Χαρούλα του Ρουσσάκη, η Δήμητρα του λιανικού, η Μαρίκα του Πρεκατσουνη, ο Αβυσσινος η γυναίκα του, και ο Τσέρι ο σκύλος του Μανώλη του Πατούχα.


84ac056b57dd032fcf18a346d4a81feb_XL

Τα παλιά χρόνια μαζεύονταν οι άνθρωποι τα βράδια του χειμώνα σε σπίτια κατά οικογένειες ή κατά γειτονιές και κάνοντας δουλειές του χεριού οι γυναίκες, πίνοντας τη ρακή ή το κρασάκι τους οι άντρες με συνηθισμένο μεζέ τα κουκιά στα κάρβουνα ή στο τηγάνι σαν στραγάλια, περνούσαν την ώρα τους ( δεν υπήρχε βλέπετε η τηλεόραση) λέγοντας καθαρογλωσσίδια (γλωσσοδέτες), ανιώματα (αινίγματα), παραμιές (παροιμίες), ιστορίες (αληθινές ή φανταστικές) για στοιχειά, νεράιδες, φαντάσματα, του πολέμου ή της κατοχής. Ψυχαγωγούνταν μα κι ακόνιζαν το μυαλό τους. Μάθαιναν τα παιδιά, μα κι έτρεμαν από το φόβο τους μη τυχόν και συναντήσουν τις νεράιδες να χορεύουν «στου παπά τ’ αλώνι» ή να πλένουν τα ρούχα τους στο «κακό ρυάκι», όταν τα παίρναν οι γονέοι τους για να τους βοηθήσουν στα νυχτερινά αγώγια.
Βεγγέρες γίνονταν και τα καλοκαίρια μόνο που αυτές γίνονταν κυρίως από γυναίκες και παιδιά και σε υπαίθριους χώρους

10818964_10205341489679391_1774748833_n

10834352_10205341445398284_244242592_o

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου