Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Συννεφάκη «Εν μέσω θυέλλης», τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024, στις 7.30 το απόγευμα, στο Porto Veneziano Hotel, στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων.
Μιλάνε για το βιβλίο:
Στέλλα Αλιγιζάκη, φιλόλογος, ιστορικός
Αθηνά Ντούλια, σχολική σύμβουλος
Χρήστος Συννεφάκης, συγγραφέας του βιβλίου
Χαιρετισμός: Χρήστος Τσαντής
Πάλεψα σκληρά να ζήσω μια ζωή χωρίς τελείες. Για πολύ καιρό πάλεψα με το ακατόρθωτο. Έζησα το μαρτύριο του Σίσυφου… Να σπρώχνεις τη ζωή σου μπροστά σε έναν βαρύ ανήφορο, πορεία φορτωμένων φαντάρων στο λιοπύρι μιας ξερακιανής φύσης.
Κι όταν αποκαμωμένος από την προσπάθεια αφηνόσουν, παραδινόσουν, μια τελεία-ογκόλιθος γλιστρούσε από τα χέρια σου, περνούσε από πάνω σου και άρχιζε τον ξέφρενό της κατήφορο, ξεθεμελιώνοντας τα πάντα στην τρελή της πορεία…
Πρώτη έκδοση για τον Χρήστο Συννεφάκη, η συλλογή διηγημάτων «Εν μέσω θυέλλης». Δεν είναι αυτή όμως η πρώτη φορά που ο συγγραφέας επικοινωνεί το έργο του με τους αναγνώστες, καθώς έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς εξαιρετικά λογοτεχνικά κείμενα στην ιστοσελίδα του τα οποία διαβάστηκαν και αγαπήθηκαν. Εκπαιδευτικός με μεγάλη αγάπη για το διάβασμα ο Χρήστος Συννεφάκης, του αρέσει να «σκαλίζει» στα αρχεία της μνήμης, να νοηματοδοτεί αφηγήσεις που μοιάζουν να έρχονται από μακριά, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο μα τόσο σύγχρονες…
Λίγα λόγια από τον συγγραφέα
Γεννήθηκα μια Τετάρτη του Φλεβάρη, το σωτήριον έτος 1974. Τα πρώτα καλοκαίρια μου τα έθρεψε η ανεμελιά του χωριού και τα κανακέματα των παππούδων. Η ζωή όμως δεν είναι πάντα ρόδινη, παρά τα όνειρα, τα σχέδια, τις ευχές, τα ξόρκια και τα σκόρδα που κρεμάς από το ταβάνι, μπας και σε σώσουν! Υποτασσόμενος στους νόμους της φύσης, υποχρεώθηκα να μεγαλώσω.
Και καθώς έπρεπε κάποια στιγμή να βρω δουλειά, είπα να γίνω δάσκαλος, για να παλεύω με τελείες, κόμματα και αποσιωπητικά! Εκτός από τον αέρα της τάξης που αγαπώ, γιατί γεμίζει αέρα νιότης και δημιουργίας τα πνευμόνια, μου αρέσει να πλάθω όνειρα και ύστερα να τα φανερώνω με λέξεις.
Αυτό όμως που κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά είναι όταν σηκώνω το βλέμμα ψηλά και αντικρίζω να μου γνέφουν όλα αυτά τα ροζιασμένα χέρια, που σμίλευαν τα φτερά μου. Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι μήνυμα θέλουνε να μου πέμψουνε. Ίσως το ανακαλύψεις εσύ, κρυμμένο μέσα στις αράδες αυτού του βιβλίου που κρατάς στα χέρια σου.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Μανώλης Παυλιδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου