Το Ροδοβάνι (επίσημο: το Ροδοβάνιον) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του δήμου Καντάνου-Σελίνου στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Σελίνου.
Απέχει 59 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 500 μ.
Στη θέση Κεφάλα, νότια του χωριού, έχουν βρεθεί τα ερείπια της αρχαίας πόλης Ελύρου, η οποία άκμασε τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους, ούσα η σημαντικότερη πόλη στη νοτιοδυτική Κρήτη.
Σήμερα σώζονται λείψανα οικισμών και δεξαμενών και στο νότιο τμήμα της πόλης βρίσκεται το νεκροταφείο της πόλης.
Περιηγητές αναφέρουν ότι βρήκαν ερείπια αρχαίου θεάτρου και υδραγωγείου.
Η πόλη συνέχισε να υφίσταται και τους βυζαντινούς χρόνους, όταν ήταν έδρα επισκοπής, μέχρι που καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς.
Το σημερινό χωριό πιθανόν δημιουργήθηκε τους πρώτους χρόνους των ενετικών χρόνων. Η ονομασία Ροδοβάνι σύμφωνα με τον Δ. Σαλαμάγκα, το όνομα προέρχεται από το όνομα ιταλικό Rodovan το οποίο σημαίνει Ιλλυριός.
Ο Στέργιος Σπανάκης επισημαίνει ότι το επίθετο Rodovano αναφέρεται στο δουκικό αρχείο του Χάνδακα από το 1366 και έτσι θεωρεί ότι το χωριό ιδρύθηκε από Κροάτη μισθοφόρο, ο οποίος πιθανόν ήρθε στα πλαίσια καταστολής των επαναστάσεων της Κρήτης.
Στην απογραφή του Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 αναφέρεται ως Rhodovani. Στην ενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα απογράφεται μαζί με τα χωριά Αγριλιά και Μονοχριστογέρακο με 280 κατοίκους, ενώ στη συνέχεια αναφέρεται ως Rodovani με 16 οφειλόμενες αγγαρείες.
Από τον Φραντσέσκο Βασιλικάτα το 1630 αναφέρεται το Rodhovani. Στην απογραφή η οποία πραγματοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους το 1834 αναφέρεται ως Rodhovani με κυρίως χριστιανικό πληθυσμό, 30 οικογένειες, ενώ αναφέρεται και μια μουσουλμανική.
Το 1881 η Σκλαβοπούλα ανήκε στον δήμο Παλαιόχωρας και στην απογραφή εκείνης της χρονιάς αναφέρεται ως Σκλαβοπούλα και Σφακιά, με αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, 269 κατοίκους.
Στην απογραφή του 1900 είχε 345 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Στην απογραφή του 1920 είχε οριστεί έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου
Το 1925 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας, μέχρι το 1989, όταν εντάχθηκε στον τότε δήμο Πελεκάνου
Στην περιοχή Κεφάλα σώζονται τα ερείπια της αρχαίας Ελύρου, κάποια από αυτά σε σημαντικό ύψος, όπως οι ρωμαϊκές δεξαμενές και το υδραγωγείο.
Στην κορυφή του λόφου Κεφάλα βρίσκεται οθωμανικός κούλες. Στον χώρο βρίσκεται επίσης ναός της Παναγίας, κτισμένος στα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής, από την οποία διατηρούνται ψηφιδωτά με φυτικό και ζωικό διάκοσμο.
Νοτιοδυτικά του χωριού σώζεται ο μεσαιωνικός ναός της Παναγίας Καλομοιριανής. Το εσωτερικό του ναού είναι τοιχογραφημένο. Οι τοιχογραφίες του ναού σώζονταν σε καλή κατάσταση μέχρι το 1942, οπότε και βανδαλίστηκαν από παιδιά.
Από τις τοιχογραφίες ξεχωρίζει η εικόνα του κτήτορα στο βόρειο τοίχο, ο οποίος αναγνωρίζεται ως ο Γεώργιος Καντανολέων, ο οποίος απεικονίζεται μαζί με τη γυναίκα του Μόσχα.
Ο Στέφανος Ξανθουδίδης τον ταύτισε με τον αρχηγό της επανάστασης του Καντανολέοντα του 1527. Άλλοι βυζαντινοί ναοί στην περιοχή είναι οι ναοί του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Ιωάννη και της Αγίας Παρασκευής, των οποίων όμως οι τοιχογραφίες είναι κατεστραμμένες.
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοιδρυθείσας κοινότητας.
Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και με την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τους οικισμούς: Αγριλές, Καμάρια, Λιβάδα και Μάζα αποτελούν την κοινότητα Ροδοβανίουπου υπάγεται στη δημοτική ενότητα Κανδάνου του δήμου Κανδάνου-Σελίνου ενώ σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 98 κατοίκους
Η "πυραμίδα" των Χανίων (στην πραγματικότητα κώνος) είναι ένας λαξευμένος βράχος και είναι ένα μνημείο μοναδικό στο είδος του, μιας και δεν υπάρχει καμία αναφορά για παρόμοιο κτίσμα-κατασκεύασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου