Κάθε φορά που έχουμε εκλογές, τα συναισθήματα ανάλογα την εποχή, την ηλικία, τις καταστάσεις εκείνης της δεδομένης στιγμής, τον αρχηγό, τον αντίπαλο ποικίλουν.
Ολα έχουν την σημασία τους, όλα δημιουργούν μια ατμοσφαίρα, όλα έχουν την σημειολογία τους. Να λοιπόν που ήρθαμε στην στιγμή και πάλι που θα έπρεπε όλες οι αισθήσεις να έχουν ήδη αρχίσει να διεγείρονται και να μπαίνουν σε λειτουργιά. ....μπήκαν ;; Θεωρώ πως όχι.
Γενική αδιαφορία.
Στην εποχή μου, την εποχη των "μεγάλων" πολιτικών σκέψεων και αναλύσεων λέγαμε.
"....μην αφήνεις να αποφασίζουν οι άλλοι για εσένα".
Τώρα αν το πεις αυτο, θα σου απαντήσουν, αν σου απαντήσουν, ....χέστηκα !!!
Όμως ειναι λάθος, και μαλιστα πολύ μεγάλο, αλλα ειναι μια πραγματικότητα, ειναι ενα σημερινό γεγονός.
Εγώ όμως, σαν "παλιά, παλιομοδίτικη καραβάνα" γνωρίζω πολύ καλά οτι θα πρέπει να συνεχίζω να μετέχω, να συμμετέχω, να αποφασίζω, να ψηφίζω, να.αγωνίζομαι .... να ζω.
Αυτό δείχνει, οτι υπάρχω, υπομένω, ελπίζω, ονειρεύομαι.
Με αυτήν την λογική λοιπόν, θα συμμετάσχω και σε αυτές τις εκλογές, με τον ίδιο ενθουσιασμό, αγωνιστικότητα, όπως τις πρώτες μου εκλογές.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου