Ο Τίτος Πετράκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1946, και έζησε εκεί μέχρι το 1964 όπου αποφοίτησε από το «Λύκειον ο Κοραής».
Από τότε και μέχρι το 2000 έζησε στην Αθήνα. Εκεί σπούδασε: Ηλεκτρονικός Μηχανικός στην «Ανωτέρα Σχολή Ηλεκτρονικών Αθηνών» και απεφοίτησε το 1968 με βαθμό λίαν καλός. Εργάστηκε για δύο χρόνια σαν καθηγητής εργαστηρίου των σχολών Κοντοράβδη.
Και κατόπιν από το 1972 εργάστηκε στην Ο.Α. έφτασε στο μεγαλύτερο βαθμό του Αρχιμηχανικού και συνταξιοδοτήθηκε μετά από 28 χρόνων υπηρεσίας από την θέση του Διευθύνοντος των αεροεπίγειων μέσων επικοινωνίας των αεροσταθμών της χώρας.
Κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας του σαν ηλεκτρονικός μηχανικός επικοινωνιών, έκανε δύο μετεκπαιδεύσεις σε θέματα αναλογικών επικοινωνών το 1977 στο Μόναχο της Γερμανίας και ψηφιακών επικοινωνιών το 1993 στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Παράλληλα με την εργασία του ασχολήθηκε και με τον αθλητισμό, μουσική και την φιλοσοφία. Από τον γάμο του το 1975 με την Ξένη Ξανθοπούλου απέκτησε δύο κόρες την Μαρία και την Ολίβια.
Μια μακρά πορεία στην τέχνη της ασπρόμαυρης ερασιτεχνικής φωτογραφίας και ειδικότερα στη φωτογράφηση κόντρα στο φως , καθώς επίσης και η παιδική του αγάπη για το Θέατρο Σκιών τον έκαναν ν΄ ασχοληθεί με τα σκοτεινά περιγράμματα, που και οι δυο περιπτώσεις παρουσιάζουν στον θεατή.
Από το μεγάλο δάσκαλο του Θεάτρου Σκιών Ευγένιο Σπαθάρη από τον ερευνητή του θεατρικού αυτού είδους γραφίστα Μιχάλη Ιερωνυμίδη, από τον ζωγράφο Ρωμάνο, καθώς και από άλλους μεγάλους καλλιτέχνες του είδους πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής καθώς και της δισδιάστατης χάραξης της κοπιδιαστής φιγούρας πάνω σε χαρτόνι. Έχει επίσης γνώσεις ελεύθερου, γραμμικού και αρχιτεκτονικού σχεδίου.
Επηρεασμένος από τις φόρμες μεγάλων ελλήνων καλλιτεχνών και αναπλάθοντάς τες πολλές φορές δημιούργησε με τη δική του εικαστική αντίληψη το προσωπικό του στιλ: «Τη φιγούρα κόντρα στο φως».
Το τελευταίο διάστημα ασχολείται παράλληλα και με το αντίθετο της σκιερής σιλουέτας, το φως και το χρώμα, για την κατασκευή των ιδιαίτερης μορφής και τεχνικής εντυπωσιακών ψηφιδωτών του.
Η ψηφίδα, που χρησιμοποιεί είναι κεραμική και φτιαγμένη από τον ίδιο. Στα 40 χρόνια της καλλιτεχνικής του πορείας έχει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό του, με προεξάρχουσες:
Τη συμμετοχή του στην ομαδική έκθεση των καλλιτεχνών της Ο.Α. στο Πολεμικό Μουσείο το 1988 (έπαινος). Την έκθεσή του στο Ναυτίλο το 1988 με θέμα: «Φιγούρες και θέματα από το Παγκόσμιο Θέατρο Σκιών».
Την μεγάλη έκθεση του στην Γκαλερί Δεσμός το 2000 με θέμα : «Η γοητεία των αντιθέσεων».
Τη συμμετοχή του με την συλλογή «άγγελοι και αγάπη», στην 6η Διεθνή Μπιενάλε Εικονογράφησης που έγινε το Μάιο του 2001 στη γκαλερί PROGRESS του Βελιγραδίου, στην οποία συμμετείχαν 200 καλλιτέχνες από 29 χώρες και εκπροσώπησε την Ελλάδα .
Την ατομική του έκθεση με τον γενικό τίτλο «Ελληνικό Θέατρο Σκιών» στη Βασιλική του Αγ. Μάρκου υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου το Νοέμβριο του 2003.
Η έκθεση αυτή φιλοξενήθηκε επίσης υπό την αιγίδα του Δήμου Αρχανών το 2004 στην αίθουσα του ΚΑΠΗ,
Φιλοτέχνησε τις φιγούρες και τα σκηνικά για την Θεατρική παράσταση του ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ «Καραγκιόζης ο Μέγας». Το έργο αυτό παίχτηκε επίσης το 2004 και στο 10th INTERNATIONAL FESTIVAL OF ALTERNATIVE AND NEW THEATRE στο Cultural Center of Novi Sad της Σερβίας.
Υπό την αιγίδα του Δήμου Αγ. Νικολάου στην δημοτική πινακοθήκη του, το Μάιο του 2005 παρουσιάζεται η έκθεση του «Μορφές και θέματα από το Ελληνικό Θέατρο Σκιών».Τον Δεκέμβριο του 2005 με ομόφωνη απόφαση το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ηρακλείου, ενέκρινε την έκδοση του βιβλίου του: «Ελληνικό Θέατρο Σκιών » σε 1000 αριθμημένα αντίτυπα.
Η γνωστή πλέον έκθεση του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών παρουσιάζεται επίσης στις Μοίρες στο “Gallery café” το Μάιο του 2006 καθώς και στο «Ίδρυμα Μουσείο Κρητικής Εθνολογίας» στους Βόρους Μεσσαράς.
Κατασκεύασε επίσης της φιγούρες για την θεατρική παράσταση «Ο Καραγκιόζης Νύφη» που παίχτηκε στο Θέατρο “ΜΟΡΦΕΣ” το 2006-2007.
Τον Μάιο του 2007 η έκθεση του με τίτλο «Ο Άνθρωπος και η Σκιά του» φιλοξενείται στο μουσείο «Λυχνοστάτης». Υπό την αιγίδα του Δήμου Χερσονήσου.
Τον Ιούνιο του 2007 βραβεύεται με αναμνηστική πλακέτα για την προσφορά του στην τέχνη και τον πολιτισμό από τον δήμο Μοιρών στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ θεατρικής έκφρασης .
Το 2007 στο πλαίσιο των Καζαντζάκιων 2007 φιλοτέχνησε μια μεγάλη σύνθεση διαστάσεων 3 Χ 3 μέτρα με θέμα τους «Λεβέντες» το οποίο τοποθετήθηκε στο προαύλιο της αίθουσας συνεδριάσεων του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καζαντζάκης στα Πεζά.
Φιλοτέχνησε επίσης την προτομή σε ανάγλυφη χρυσοτυπία του Ν. Καζαντζάκη την οποία χρυσοτυπία δίδει ο Δήμαρχος στα τιμώμενα πρόσωπα από τον δήμο.Και για την απονομή του βραβείου «Ν. Καζαντζάκης» στον ζωγράφο Γ. Μιγάδη φιλοτέχνησε το Φόλντερ που δόθηκε στο κοινό που παρακολούθησε την βράβευση.
Το 2007, Τον Μάρτιο του 2008 φιλοξενείται στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου με πολλή μεγάλη προσέλευση μαθητών, εμπλουτισμένη και διαφοροποιημένη η γνωστή έκθεση του «Ο Άνθρωπος και η Σκιά του».
Επίσης τον Μάιο του 2008 παρουσιάζεται η έκθεση αυτή και στο παλαιό σχολείο του Αστριτσίου υπό την αιγίδα του Δήμου Ν. Καζαντζάκης.
Για τις ανάγκες της Δ/σης τουριστικής προβολής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου, φιλοτέχνησε με την μέθοδο της ανάγλυφης χρυσοτυπίας, τον Μινωικό «Κυβιστή», τον «Δαίδαλο και Ίκαρο», «τον διάπλου των θαλασσών», την «Ειρήνη και τον Πλούτο», την «Χορεύτρια», τον «Θεό Ήλιο» στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού του 2004 , 2005 , 2006, 2007 και 2008 αντιστοίχως. Με την ίδια μέθοδο φιλοτέχνησε «Το δακτυλίδι του Μίνωα» για το συνέδριο των ξεναγών Κρήτης Σαντορίνης, το 2006.
Από τον Φεβρουάριο του 2004 μέχρι τον Οκτώβριο του 2007 κάνει 180 γελοιογραφίες κοινονικο/πολιτικού περιεχομένου στα παραπολιτικά της εφημερίδας «Νέα Κρήτη», με τίτλο: «Το Ελληνικό Θέατρο Σκιών Σατιρίζει».
Αφησε στις 17 Νοεμβρίου την τελευταία του πνοή σε ηλικία 67 χρονών, βυθίζοντας στο πένθος την καλλιτεχνική κοινότητα αλλά και όλους που τον είχαν γνωρίσει.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου