Το Bombardier (πρώην Canadair) CL-415 (SuperScooper) είναι Καναδικό αμφίβιο αεροσκάφος, ειδικά σχεδιασμένο για ρόλους αεροπυρόσβεσης.
Είναι το μόνο αεροσκάφος σχεδιασμένο και κατασκευασμένο αποκλειστικά για αυτόν τον ρόλο και βασίζεται στο CL-215 της ίδιας εταιρίας.
Το CL-415 έκανε την πρώτη του πτήση το Δεκέμβριο του 1993 και οι πρώτες παραδόσεις άρχισαν τον Νοέμβριο του 1994.
Εφοδιάζεται από δύο νέους τουρμποπρόπ κινητήρες Pratt & Whitney Canada PW123AF, αντικαθιστώντας τους εμβολοφόρους κινητήρες του CL-215, ενώ έχει και αναβαθμισμένο κόκπιτ υγρών κρυστάλλων.
Επίσης έγιναν πολλές αεροδυναμικές βελτιώσεις με την προσθήκη πτερυγίων και τον επανασχεδιασμό μερών της ατράκτου.
Το CL-415 έχει ικανότητα υδροληψίας μέχρι 6.140 λίτρων νερού από υδάτινες επιφάνειες (θάλασσες, λίμνες) που βρίσκονται κοντά στην περιοχή της πυρκαγιάς, το οποίο μπορεί να εμπλουτίσει με επιβραδυντικό αφρό και να το επιρρίψει στη φωτιά, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία χωρίς να χρειάζεται να επιστρέψει στην βάση του για ανεφοδιασμό.
Επίσης σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να ρίχνει μεγάλες ποσότητες επιβραδυντικού υγρού, στα πρώτα στάδια της φωτιάς, αποτρέποντας την από το να βγει εκτός ελέγχου.
Παράλληλα έγινε διαθέσιμη και μία έκδοση πολλαπλών ρόλων του CL-415 (CL-415MP) για χρήση ως αεροσκάφος έρευνας και διάσωσης ή ελαφρύ μεταγωγικό.
Προωθητικό σύστημα. Το προωθητικό σύστημα αποτελείται από δυο ελικοστροβιλοκινητήρες τύπου P&W 123 AF, μεγιστη ισχύος 4766 h.p.
Ο κινητήρας κινεί μια τετράφυλλη έλικα της Hamilton Standard, την 14SF, σταθερής ταχύτητας, διαμέτρου 3,79 m κατασκευασμένη από συνθετικά υλικά. Τύπος PW 123 AF: Μήκος 2,133 m; Διάμετρος 0,660 m; Ύψος 0,838 m; “ξηρό” βάρος 450 kg.
Τα καύσιμα του αεροσκάφους περιέχονται σε δεξαμενές στην πτέρυγα με συνολικό βάρος 4650 kg.
Η παραγωγή του CL-415 από την Bombardier σταμάτησε το 2015[1]. Το 2016 η Viking Air απέκτησε τα δικαιώματα των CL-215, CL-215T και CL-415[2] και το 2018 άρχισε να δουλεύει πάνω στον διάδοχο τους, το Viking Air CL-515
Το 2019 ανακοινώθηκε ότι το υπουργείο Άμυνας της Ινδονησίας παρήγγειλε τα πρώτα 6 CL-515
Από τα 95 που έχουν κατασκευαστεί έως σήμερα έχουν χαθεί τα 11 λόγω ατυχημάτων:
11 Νοεμβρίου, 1997 - s.n 2025 - F-ZBFQ/43 - Γαλλική Πολιτική Προστασία (Securité Civile France)
16 Αυγούστου, 2003 - s.n 2008 - I-DPCN - Ιταλική Πολιτική Προστασία (SOREM Italy)
8 Μαρτίου, 2004 - s.n 2018 - F-ZBEZ/41 - Γαλλική Πολιτική Προστασία (Securité Civile France)
18 Μαρτίου, 2005 - s.n 2051 - I-DPCK - Ιταλική Πολιτική Προστασία (SOREM Italy)
1 Αυγούστου, 2005 - s.n 2011 - F-ZBEO/36 - Γαλλική Πολιτική Προστασία (Securité Civile France)
7 Απριλίου, 2006 - s.n 2039 - Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (Hellenic Air Force)
23 Ιουλίου, 2007 - s.n 2055 (CL-415MP) - Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (Hellenic Air Force)
24 Ιουλίου, 2007 - s.n 2045 - I-DPCX - Ιταλική Πολιτική Προστασία (SOREM Italy)
3 Ιουλίου, 2013 - s.n 2076 - C-FIZU - Πολιτεία Newfoundland and Labrador (Καναδάς)
5 Μαΐου, 2014 - s.n 2050 - Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (Hellenic Air Force)
26 Ιουλίου 2023 - Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (Hellenic Air Force)
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία άρχισε να παραλαμβάνει τα πρώτα CL-415 τον Ιανουάριο του 1999.
Τα αεροσκάφη αρχικά εντάχθηκαν στην 383 Μοίρα Ειδικών Επιχειρήσεων και Αεροπυρόσβεσης που είχε ως έδρα την 112 Πτέρυγα Μάχης, στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας, και το 2006 η Μοίρα μετεγκαταστάθηκε στην 113 Πτέρυγα Μάχης που εδρεύει στο Αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης
. Τα Ελληνικά CL-415 επιχειρούν αποστολές αεροπυρόσβεσης και έρευνας και διάσωσης, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου