«Σύγχρονες και ασφαλείς μεταφορές με βάση τις λαϊκές ανάγκες»

 Σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας αλλά και ιδιωτικής ζωής, αναπόσπαστος κρίκος είναι οι μεταφορές, είτε ως ανάγκη μετακίνησης των ανθρώπων, είτε ως ανάγκη μεταφοράς εμπορευμάτων.

Με την κυρίαρχη πολιτική που έχει στόχο την εξασφάλιση υπερκερδών για τους λίγους, οι μεταφορές αποτελούν ένα πανάκριβο εμπόρευμα με τεράστια οικονομικά οφέλη για τους κρατούντες και ελέγχοντες αυτό το τμήμα της τοπικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με την πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς των μεταφορών , που διαμόρφωσε η ΕΕ και εξειδίκευσαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει μέχρι τώρα. Τα αποτελέσματα γνωστά τόσο σε σχέση με το τίμημα των μεταφορών, την ποιότητά τους και τη ασφάλεια με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το έγκλημα στα Τέμπη.

Ιδιαίτερα εδώ στη Κρήτη, οι μεταφορές αποτελούν τεράστιας σημασίας ζήτημα για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, τόσο εντός του νησιού όσο και στη σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα.

Εξακόσες χιλιάδες περίπου είναι οι μόνιμοι κάτοικοι στην Κρήτη που με τους εποχούμενους αγγίζουν τους καλοκαιρινούς μήνες περίπου το ένα εκατομμύριο (1000 000), σε μια έκταση 8.336 km².

Οι τέσσερεις μεγάλες πόλεις της Κρήτης στη βόρεια πλευρά και μερικές κωμοπόλεις, διάσπαρτες στο νησί συγκεντρώνουν το πλήθος των κατοίκων και εποχούμενων που η μεταξύ τους επικοινωνία είναι απελπιστικά δύσκολη και επικίνδυνη.

Οι θαλάσσιες κι αεροπορικές μεταφορές, με το υψηλό κόστος των εισιτηρίων, είναι σχεδόν απαγορευτικές για ένα εργαζόμενο, ένα φοιτητή, ένα συνταξιούχο, που έχει ανάγκη να μετακινηθεί για τις σπουδές του, για εργασία, για διακοπές εκτός Κρήτης.

Οι εντός Κρήτης μεταφορές αρχίζουν και τελειώνουν στη χρήση των Ι.Χ. αυτοκινήτων. Οι δημόσιες μεταφορές είναι ανύπαρκτες για το σύνολο των Κρητικών και εποχούμενων, με εξαίρεση συγκεκριμένα δρομολόγια με κριτήριο το κέρδος που αποφέρουν στους μεγαλομέτοχους των υπεραστικών ΚΤΕΛ, που κάνουν χρυσές δουλειές ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες.

Επιπλέον το πρόβλημα της δωρεάν απρόσκοπτης μεταφοράς των μαθητών από και προς το σχολείο τους, χωρίς παραβιάσεις του σχολικού ωραρίου και χωρίς εκπτώσεις στην ασφάλειά τους, με βάση τις ανάγκες των μαθητών και όχι τα κέρδη της ΚΤΕΛ ΑΕ και των ιδιωτών που την αναλαμβάνουν με το αζημίωτο, είναι ζήτημα για το οποίο Κυβέρνηση και Περιφέρεια έχουν μεγάλες ευθύνες. Χειρότερο είναι το τοπίο για τη μεταφορά μαθητών στα ειδικά σχολεία, ακόμη και με οχήματα χωρίς προϋποθέσεις για παιδιά με κινητικά προβλήματα. Για όλα αυτά όπως και για τους χιλιομετρικούς και άλλους κόφτες, η Περιφέρεια Κρήτης, που έχει την ευθύνη, δε λέει κουβέντα και στηρίζει το αδιέξοδο σύστημα της ιδιωτικοποίησης της μεταφοράς των μαθητών.

Χρυσές δουλειές κάνουν, επίσης, και οι αντίστοιχοι των αστικών ΚΤΕΛ, κυρίως προς τις γραμμές των Πανεπιστήμιων και των Νοσοκομείων, ενώ για τις υπόλοιπες γραμμές αστικές και υπεραστικές που δεν υπάρχει το ανάλογο κέρδος, οι κοινωνικές ανάγκες και η κοινωνική πολιτική πάει περίπατο, με αποτέλεσμα οι πολίτες εξ ανάγκης να στρέφονται στην χρήση των Ι.Χ. μέσων μεταφοράς με ότι αυτό συνεπάγεται. (τροχαία δυστυχήματα, μεγάλο κόστος για την αγορά και χρήση των αυτοκινήτων, επιβάρυνση του περιβάλλοντος

τόσο από την κίνηση των οχημάτων, όσο και από την κατασκευή των όποιων στοιχειωδών έργων υποδομής, δρόμοι κ.λπ.)

Για οποιαδήποτε ανάγκη ακόμα και για λόγους υγείας, η πρόνοια και η ευθύνη της μετακίνησης είναι αποκλειστική υπόθεση και «υποχρέωση» του ενδιαφερομένου.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για τη μετακίνηση στον χώρο δουλειάς. Μέριμνα και ευθύνη του εργαζόμενου, όχι των εργοδοτών, ούτε ασφαλώς της πολιτείας.

Το 1/3 του μισθού ενός εργαζομένου δαπανάται στην μετακίνηση του για την έλευση του στο χώρο δουλειάς και την επιστροφή του από αυτήν .

Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες στα ξενοδοχεία, στα εργοτάξια στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία, στα σχολεία. Στα πανεπιστήμια.

Τα συγκοινωνιακά έργα στην Κρήτη περιορίζονται στη διόρθωση και στην κατασκευή κάποιων δρόμων με μία λωρίδα ανά ρεύμα κυκλοφορίας, χωρίς καμιά ασφάλεια στη μετακίνηση και που σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων.

Η παραπάνω κατάσταση αποτυπώνεται εκτός των άλλων και στα τραγικά στοιχεία που αφορούν τα ατυχήματα που συμβαίνουν στους δρόμους της Κρήτης.

Από: 1/1 2000 έως σήμερα έχουμε:

1830 περίπου θανάτους μέχρι σήμερα

453 θάνατοι στο Β.Ο.Α.Κ.

93 θάνατοι στις πόλεις

1284 στο επαρχιακό οδικό δίκτυο

24.129 άτομα σε νοσοκομεία (τραυματισμοί)

Περίπου 35% στα Χανιά

40% στο Ηράκλειο

18% στο Ρέθυμνο

6-7% στο Λασίθι

Οι αριθμοί είναι αρκούντως αποκαλυπτικοί για το έλλειμμα της οδικής ασφάλειας στο νησί.

Να σημειώσουμε εδώ ότι τα θανατηφόρα δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια είναι περισσότερα στους δρόμους της ενδοχώρας του νησιού και λιγότερα στον Β.Ο.Α.Κ. καταρρίπτοντας ως ένα βαθμό τους ισχυρισμούς ότι με την ολοκλήρωση του νέου Β.Ο.Α.Κ. θα επέλθει η οδική ασφάλεια στην Κρήτη.

Οι προαναφερθείσες ανθρώπινες απώλειες αντιστοιχούν στην εξαφάνιση περίπου δύο κωμοπόλεων όπως ο Πύργος Μονοφατσίου και η Επισκοπή Πεδιάδος.

Χώρια η δύσκολη κατάσταση των τραυματιών από τις τροχαίες συγκρούσεις, που κάποιοι καταλήγουν σε μερικούς μήνες και κάποιοι άλλοι μένουν μερικώς ή ολικώς ανάπηροι, υποφέροντας και αυτοί και οι συγγενείς τους.

Χρόνια τώρα ακούμε και παρακολουθούμε το κακόγουστο θέατρο που ακούει στο όνομα Β.Ο.Α.Κ.

Ο νέος Βόρειος Οδικός Άξονας της Κρήτης, παρουσιάζεται ως ένα έργο, που θα οδηγήσει την Κρήτη σε νέα τροχιά ανάπτυξης , ότι θα ωφεληθούμε όλοι τόσο σε σχέση με την γρήγορη και ασφαλή μετακίνηση όσο και από το αναπτυξιακό του αποτύπωμα στο νησί μας. Είναι όμως έτσι;

Ο νέος ΒΟΑΚ δεν κατασκευάζεται με βάση το πού και το πώς έχει ανάγκη να μετακινηθεί ο λαός της Κρήτης.

Είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα και τις επιδιώξεις των ομίλων στις μεταφορές, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, στις ανάγκες των μεγάλων κατασκευαστριών εταιριών. Στις ανάγκες της ανάπτυξης της δικής τους κερδοφορίας, με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή του κρητικού λαού.

Ένα έργο που θα πληρωθεί διπλά και τρίδιπλα από τον λαό της Κρήτης για να θησαυρίζουν οι λίγοι πολυεθνικοί όμιλοι και που η χρήση του θα είναι ακριβή για τον λαό με τα διάφορης μορφής διόδια.

Είναι υποκρισία από πλευράς των υποψηφίων περιφερειαρχών, των δημάρχων που στρουθοκαμηλίζουν για το θέμα των διοδίων, ενώ τα έχουν στηρίξει μαζί με τη συμφωνία τους στην παραχώρηση του αυτοκινητόδρομου σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους.

Η εμπορευματική χρήση του δρόμου και η εξασφάλιση ικανοποιητικής κερδοφορίας στις εταιρείες με την ενσωμάτωση όσο γίνεται περισσότερων μετακινήσεων εντός αυτοκινητόδρομου καθορίζει και μια σειρά ζητήματα στον σχεδιασμό του έργου που θα επιδεινώσουν τη ζωή του λαού της Κρήτης, σε μια σειρά περιοχές και εγείρουν και ζητήματα πολιτικής προστασίας:

Ότι δεν θα υπάρχει εναλλακτική όδευση στον βόρειο άξονα και εκτεταμένο δωρεάν δημοτικό δίκτυο περιφερειακά των πόλεων.

Όπως ότι ο ΒΟΑΚ κόβει τις πόλεις του Ηρακλείου, του Ρεθύμνου και των Χανίων στα δύο.

Για παράδειγμα η υπογειοποίηση του ΒΟΑΚ, πχ στο τμήμα της πόλης του Ηρακλείου, κατά τη γνώμη μας, που είναι μια λύση και τεχνικά εφικτή και θα βοηθούσε προκειμένου να απελευθερωθεί ο υφιστάμενος ως δημοτικός, με παράλληλη αναβάθμιση των κόμβων, δεν επιλέγεται διότι δεν συμφέρει το ιδιωτικό κεφάλαιο, γιατί έχει στο μυαλό του στα διόδια.

Με βάση αυτό το κριτήριο έγινε η επιλογή των τμημάτων που διατηρείται η υφιστάμενη χάραξη του ΒΟΑΚ και των τμημάτων με νέα χάραξη.

Το κριτήριο δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό !

Θέλουμε να βάλουμε άλλη μια πλευρά. Η ίδια επιδίωξη θα ανοίξει το δρόμο για τη συρρίκνωση μιας σειράς υποδομών όπως π.χ. της Υγείας, στα πλαίσια της λογικής κόστους –οφέλους, που είναι το σήμα κατατεθέν της ΕΕ και του κράτους.

Να επισημάνουμε προς άρση κάθε παρανόησης, ότι δεν είμαστε ενάντια στην κατασκευή ενός γρήγορου και ασφαλούς αυτοκινητόδρομου. Ότι τον θέλουμε και αυτόν και άλλα συγκοινωνιακά έργα και μέσα που θα εξυπηρετούν και θα υπηρετούν τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Κρήτης.

Το ζήτημα είναι σε ποιανού χέρια θα είναι και ποιον θα εξυπηρετούν !

Από πλευράς κινητικότητας ένας αυτοκινητόδρομος στη βόρεια πλευρά του νησιού δεν θα μπορούσε να καλύψει όλες τις μεταφορικές ανάγκες των Κρητικών και των επισκεπτών, αλλά μέρος αυτών, όσων δηλαδή κατοικούν και μετακινούνται στην βόρεια πλευρά και σε ένα μικρό τμήμα αυτού.

Από τη μέχρι σήμερα λειτουργία του Β.Ο.Α.Κ. εξυπηρετούνται κατά κύριο λόγο οι τέσσερεις μεγάλες πόλεις και οι τουριστικές περιοχές που γειτνιάζουν με αυτόν, πάντα με αποκλειστική χρήση των Ι.Χ. οχημάτων.

Ο αποκλεισμός της πόλης της Σητείας και της ευρύτερης περιοχής από την επέκταση του Β.ΟΑ.Κ. καταδεικνύει το ψευδεπίγραφο ενδιαφέρον του κράτους, της κυβέρνησης και της περιφέρειας Κρήτης για τη γρήγορη και ασφαλή μετακίνηση των κατοίκων , αφού όλα τα καθορίζει η εξασφάλιση του κέρδους των «επενδυτών».

Στο Ηράκλειο, το μέγα πλήθος των μετακινουμένων είναι προς τα Πανεπιστήμια, ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ. Ε.Φ.Κ.Α. (πρώην Ι.Κ.Α.) στον Εσταυρωμένο, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και Ι.Τ.Ε. στις Βούτες, τη μεγάλη εμπορευματική δραστηριότητα κατά μήκος και παραπλεύρως των οδών αυτών, καθώς και την έξοδο προς τα χωριά του νότιου Μαλεβιζίου, που αποτελούν και δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Ηρακλείου.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Ρέθυμνο με ένα πάρα πολύ μεγάλο πλήθος μετακινουμένων να κατευθύνεται προς το Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο στρατόπεδο, το Ατσιπόπουλο και τα χωριά του νότιου Ρεθύμνου (Επαρχία Αγίου Βασιλείου) με έντονη τουριστική κίνηση.

Πώς μετακινούνται, λοιπόν, όλοι αυτοί που αναφέρουμε παραπάνω; Δυστυχώς κατά κύριο λόγο με Ι.Χ. αυτοκίνητα και μηχανές και ελάχιστα με δημόσια συγκοινωνία, γιατί απλώς αυτή είναι ελλιπέστατη έως ανύπαρκτη, δημιουργώντας έτσι αυτό το τεράστιο μποτιλιάρισμα και τις καθυστερήσεις στη μετακίνηση.

Την Κυριακή τώρα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και οι πόλεις μας φαίνονται πιο ανθρώπινες. Φιλόξενες για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Τι αλλάζει;

Απλώς ο χώρος που είχαν καταλάβει, ασφαλώς με την συνδρομή των ανθρώπων, εμάς δηλαδή, τα κάθε λογής τροχοφόρα, παραδόθηκε έστω για λίγο, προσωρινά μέχρι το πρωί της Δευτέρας στους ανθρώπους!

Να λοιπόν πώς το δημόσιο αγαθό που λέγεται δρόμος, πλατεία, πεζοδρόμιο, αναδεικνύει τον χαραχτήρα του και τον προσφέρει στον άνθρωπο!

Τα επόμενα χρόνια η κατάσταση στην Κρήτη, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αν επαληθευτούν, για την τουριστική κίνηση και ό, τι αυτή συμπαρασύρει, θα είναι απελπιστικά δύσκολη ιδιαίτερα στον τομέα της μετακίνησης.

Η λειτουργία του νέου αεροδρομίου στο Καστέλι πεδιάδος θα αλλάξει εκ βάθρων, προς το χειρότερο, το κυκλοφοριακό σε ολόκληρη την Κρήτη τόσο στις επιβατικές μεταφορές όσο και στις εμπορικές.

Η ευρύτερη περιοχή του Δήμου Μινώα Πεδιάδας, του Δήμου Χερσονήσου, μέχρι και το Ηράκλειο καλούνται να σηκώσουν τον τεράστιο κυκλοφοριακό φόρτο που θα προκληθεί από την έλευση, διαμονή και αποχώρηση 18.000000 (δεκαοκτώ εκατομμυρίων) επιβατών τον χρόνο που θα επισκέπτονται στην Κρήτη μέσω του νέου αεροδρομίου Καστελλίου, που κατασκευάζεται με προκλητικές πριμοδοτήσεις στα μονοπώλια που το κατασκευάζουν και θα το λειτουργούν.

Επειδή κριτήριο σήμερα είναι μόνο το κέρδος, το φαινόμενο του υπερτουρισμού απλώς επιδιώκεται. Ιδιαίτερα στην Κρήτη αλλάζει ριζικά το τοπίο με μεγάλη οικολογική καταστροφή, στην οικονομία, στην ζωή των κατοίκων, με τεράστιες αρνητικές συνέπειες.

Αλήθεια με ποιες συγκοινωνιακές υποδομές και με ποια μεταφορικά μέσα θα μετακινηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα διαχειριστούμε τη σίτισή τους; Πού θα βρούμε νερό για να πιούν και να πλυθούν; Τι θα κάνουμε τα σκουπίδια και τα λύματα που θα προκληθούν από τη διαμονή τους;

Συλλογιζόμενοι τα παραπάνω δικαίως αναρωτιόμαστε. Μπορούμε τώρα να κάνουμε κάτι που να αλλάξει η εικόνα και η κατάσταση που περιγράψαμε; Ή δεν υπάρχει σωτηρία;

Από παντού αναδεικνύεται ότι κυρίαρχο δίλλημα είναι: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.

Οι μεταφορές ως εμπόρευμα, πλάι στην εμπορευματοποίηση και των άλλων κοινωνικών αναγκών, είναι το βασικό αίτιο αυτής της κατάστασης που περιγράψαμε. Άρα τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά αν οι προσπάθειές μας, ο αγώνας μας, δεν στοχεύει στην ανατροπή αυτής της ριζικής αιτίας των προβλημάτων μας.

Προς αυτήν την κατεύθυνση όμως σήμερα δίνουμε ένα περίγραμμα του τι θα μπορούσε να γίνει αν δεν έμπαινε εμπόδιο ο παράγοντας κέρδος των μονοπωλίων. Αν δεν έμπαινε εμπόδιο η λογική κόστους – οφέλους του εχθρικού κράτους για τον λαό.

Θα μπορούσαμε να είχαμε:

1 Σχεδιασμό και ανάπτυξη των δημόσιων μεταφορών σε όλα τα χωριά και τις πόλεις της Κρήτης.

2 Την αξιοποίηση, εκσυγχρονισμό όλων μέσων μαζικής μεταφοράς (συμπεριλαμβανομένου και των μέσων σταθερής τροχιάς), που θα λύσει πολλά θέματα εύκολης, ασφαλούς, γρήγορης και φθηνής μετακίνησης εργαζομένων και τουριστών.

3 Αποσυμφόρηση των μεγάλων πόλεων από τα Ι.Χ. οχήματα. Σε αυτό θα βοηθήσει η οργάνωση των δημόσιων μεταφορών, η ανάπτυξη ποδηλατοδρόμων και πεζοδρόμων, με κίνητρα και ενημέρωση των πολιτών για τη χρήση τους.

4 Η μετακίνηση προς και από τα νοσοκομεία, πανεπιστήμια, αρχαιολογικούς χώρους, τουριστικά θέρετρα, μεγάλα εργοτάξια, ξενοδοχεία, βιομηχανικές και βιοτεχνικές περιοχές και γενικώς όπου υπάρχει μαζική προσέλευση κοινού, να γίνεται με μέσα μαζικής μεταφοράς.

5 Αναβάθμιση και στελέχωση των υποδομών πρωτοβάθμιας υγείας, ώστε να μην είναι ανάγκη να μετακινείται ο κόσμος προς τις μεγάλες πόλεις του νησιού για θέματα υγείας.

6 Επίσπευση ως πρώτη προτεραιότητα, της γρήγορης κατασκευής φοιτητικών εστιών στα πανεπιστήμια και το πολυτεχνείο της Κρήτης, προσφέροντας έτσι την αναγκαία δωρεάν στέγαση και σίτιση σε χιλιάδες φοιτητές, ενισχύοντας τα φτωχά και αδύναμα νοικοκυριά, περιορίζοντας δραστικά τη μετακίνηση με Ι.Χ. οχήματα προς τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

7 Δημιουργία δημόσιου φορέα για τη μεταφορά μαθητών ανά Περιφέρεια, αγορά όλου του αναγκαίου στόλου οχημάτων και προσλήψεις οδηγών/συνοδών, ώστε έγκαιρα και ολοκληρωμένα να προγραμματίζονται και να πραγματοποιούνται όλα τα δρομολόγια, που χρειάζονται για τη μεταφορά των μαθητών, χωρίς τον ασφυκτικό χιλιομετρικό περιορισμό, με ταυτόχρονη ένταξη και χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις μετακινήσεων (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και Άθλησης, άλλα δρομολόγια κλπ.

8 Συνδυασμένες θαλάσσιες μεταφορές αγροτικών προϊόντων και εφοδίων αλλά και επιβατών από τα λιμάνια του νότου.

9 Αναβάθμιση του υπάρχοντος οδικού δικτύου και κατασκευή νέου σύμφωνα με τις υπάρχουσες και μελλοντικές ανάγκες.

10 Κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη του τουρισμού του νησιού ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η ισόρροπη ανάπτυξη υπαίθρου και πόλης, διατηρώντας και ενισχύοντας την ιδιαιτερότητα της Κρήτης.

Σήμερα η Λαϊκή Συσπείρωση μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο, σε συνεργασία με τους λαϊκούς φορείς, αναδεικνύει τα οξυμένα προβλήματα που παράγει η πολιτική εμπορευματοποίησης και στον τομέα των μεταφορών και παλεύει να βάλει εμπόδια και να αποσπάσει κατακτήσεις που ανακουφίζουν σήμερα τον λαό.

Για τις τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στον λαό από τον τρόπο που σχεδιάζουν και υλοποιούν το νέο ΒΟΑΚ.

Το τεράστιο κόστος των εισιτηρίων σε όλες τις μορφές μετακίνησης, γενικότερα του κόστους μεταφοράς.

Για να γίνουν μια σειρά έργα που είναι κρίσιμα στην καθημερινότητα του λαού αλλά δεν είναι στις ιεραρχήσεις της Περιφέρειας ,του κεντρικού κράτους και της ΕΕ ως έργα μη επιλέξιμα επειδή δεν παράγουν κέρδος, όπως το επαρχιακό και δημοτικό οδικό δίκτυο κτλ.

Η ισχυροποίηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στις εκλογές του 8 Οκτώβρη, θα δώσει δύναμη στη διεκδίκηση λύσεων προς όφελος του λαού της Κρήτης, θα δυναμώσει το ρεύμα της λαϊκής αμφισβήτησης απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική που υπονομεύει χρόνο με το χρόνο ακόμα περισσότερο τις ζωές μας, τις ζωές των παιδιών μας.

Αρκετά με το «πάμε κι όπου βγει», ήρθε η ώρα να «πάμε αλλιώς»! Με ψήφο στη Λαϊκή Συσπείρωση.

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ kritipoliskaixoria

Η Κρήτη στο ίντερνετ με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, πολιτιστικά, λαογραφικά νέα και ιστορικά στοιχεία, Αφιερώματα αε πόλεις και χωριά της Κρήτης, αρχαιολογικούς χώρους, θρησκευτικά μνημεία, και Ανθρώπους