Μια ζωή γεμάτη τελείωσε λίγο πριν το Χριστός Ανέστη. Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Φοίβος Ιωαννίδης πέθανε το βράδυ της Ανάστασης 4 Μαίου 2024 σε ηλικία 88 ετών.
Την είδηση του θανάτου του δικηγόρου, αντιστασιακού και πολιτικού έκανε γνωστή ο γιος του Γιάννης Ιωαννίδης με ανάρτησή του στο Facebook, στην οποία αναφέρει:
«Μια ζωή γεμάτη τελείωσε λίγο πριν το “Χριστός Ανέστη”. Ο πατέρας μας Φοίβος Ιωαννίδης πέθανε χθες το βράδυ. Όπως είχε επιλέξει θα κηδευθεί στη γενέθλια πόλη του Σητεία σε χρόνο που θα ανακοινωθεί προσεχώς.
Όπως είχε επιλέξει θα κηδευθεί στη γενέθλια πόλη του Σητεία σε χρόνο που θα ανακοινωθεί .
Τα πρώτα χρόνια του Φοίβου Ιωαννίδη σημαδεύονται από τον σκοτωμό του πατέρα του Γιάννη στα βουνά της Σητείας, τον Μάιο του 1944, λίγες ημέρες μετά την περίφημη απαγωγή του Γερμανού διοικητή Κρήτης από την ομάδα του Πάτρικ Λι Φέρμορ. Η αφήγηση της μετάβασης του οκτάχρονου Φοίβου με τη μητέρα του και συγγενείς από τη Σητεία στο σημείο όπου σκοτώθηκε και παρέμενε άταφος ο πατέρας του είναι συγκλονιστική.
Ο Ιωαννίδης δραστηριοποιείται πολιτικά την περίοδο του Ανένδοτου Αγώνα κατά του μετεμφυλιακού παρακράτους, ως πρόεδρος της Νεολαίας της Ενωσης Κέντρου στο Ηράκλειο και συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου, και γνωρίζεται με πολιτικές προσωπικότητες της προδικτατορικής Ελλάδας, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον μόλις αφιχθέντα από τις ΗΠΑ Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακολουθουν, μετά τα Ιουλιανά, ο δεύτερος Ανένδοτος, στον όποιο πρωτοστατεί, και η πολιτική-συνταγματική κρίση που οδηγεί στη δικτατορία. Ο Ιωαννίδης αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στον ένοπλο αντιδικτατορικό αγώνα στην Κρήτη, συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε 11 χρόνια κάθειρξης από το Εκτακτο Στρατοδικείο Χανίων.
Μετά από έξι χρόνια στις Φυλακές της Αίγινας και της Χαλκίδας, από τα οποία ο Ιωαννίδης σταχυολογεί θλιβερές αλλά και ευτράπελες στιγμές και περιγράφει ποικίλους ανθρωπότυπους από τον κόσμο των πολιτικών αλλά και των ποινικών κρατουμένων, επιστρέφει στο Ηράκλειο με τη γενική αμνηστία του 1973 και, παράλληλα με την άσκηση της δικηγορίας, εμπλέκεται στις πολιτικές περιπέτειες της Μεταπολίτευσης. Με τους Γ.Α. Μαγκάκη, Χ. Πρωτοπαπά, Γ. Πεσμαζόγλου, Δ.Θ. Τσάτσο και άλλες προσωπικότητες της αντιδικτατορικής αντίστασης ιδρύουν το 1974 τις Νέες Πολιτικές Δυνάμεις, στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, που συμπράττουν εκλογικά με την Ενωση Κέντρου.
Ο ίδιος δεν εκλέγεται βουλευτής, παρότι στην πόλη του Ηρακλείου έρχεται πρώτος σε σταυρούς. Λίγο αργότερα ιδρύεται η Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία από βουλευτές και στελέχη που δυσανασχετούν από την επικράτηση των παλαιοκομματικών στην Ενωση Κέντρου και ο ίδιος αναλαμβάνει γραμματέας της.
Από το 1987 ο Ιωαννίδης υπηρετεί την Πολιτεία, διαδοχικά, ως διοικητής του ΙΚΑ, βουλευτής, υφυπουργός στις κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη, πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος και πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Οπως γράφει στο βιβλίο, «ως σοσιαλιστής πίστευα, και το τήρησα πάντοτε, ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι υπόθεση σχετικών δηλώσεων αλλά καθημερινής συμπεριφοράς και τρόπος ζωής».
Το 2004 αποχωρεί από την ενεργό πολιτική, επισημαίνοντας τη σταδιακή έκπτωση του πολιτικού λόγου, τη λανθάνουσα κρίση του πολιτικού συστήματος και την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί ως αφήγημα όχι μόνο μιας γεμάτης ζωής, αλλά ιδίως ενός θαρραλέου και έντιμου πολιτικού βίου.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Φοίβος Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Σητεία το 1936. Γιος του δικηγόρου Γιάννη Ιωαννίδη, ηγετικού στελέχους της αντίστασης στην Ανατολική Κρήτη στην Κατοχή, που σκοτώθηκε από τους Γερμανούς το Μάιο του 1944, και της Αριστέας Περάκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ως φοιτητής είχε έντονη συνδικαλιστική δράση στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών.
1961-1964: Πρόεδρος της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου στο Νομό Ηρακλείου στον Α΄ Ανένδοτο Αγώνα.
1963: Δικηγόρος στο Ηράκλειο Κρήτης.
1964-1965: Μέλος της Κεντρικής Διοίκησης της ΕΔΗΝ και Γραμματέας της περιφερειακής οργάνωσης Κρήτης-Δωδεκανήσου-Χίου. Ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Πρόνοιας. Παραιτείται αμέσως μετά την Αποστασία.
1965-1966: Ως Υπεύθυνος της ΕΔΗΝ πρωτοστατεί στο Β΄ Ανένδοτο Αγώνα.
1966. Γάμος με τη Μαρία Λυγιδάκη, αρχιτέκτονα, από τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη, δικηγόρο, και τη Μυρτώ, βιολόγο.
1967: Ηγετικό στέλεχος του αντιδικτατορικού αγώνα στην Κρήτη. Καταδικάζεται σε κάθειρξη έντεκα χρόνων από το Έκτακτο Στρατοδικείο Χανίων, για την αντιστασιακή του δράση κατά του δικτατορικού καθεστώτος και μένει στις φυλακές μέχρι το 1973 (έξι χρόνια).
1974: Ιδρυτικό μέλος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων. Υποψήφιος Βουλευτής Ενώσεως Κέντρου - Νέων Δυνάμεων στο νομό Ηρακλείου.
1976-1978: Ως γραμματέας της Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας προσκλήθηκε και παρακολούθησε τα συνέδρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Πορτογαλίας και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Σουηδίας.
1981-1982: Προάγεται σε δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω. Ορίζεται μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας. Υποψήφιος Δήμαρχος Ηρακλείου.
1987: Διοικητής του ΙΚΑ. μέχρι το Μάιο του 1989.
1989: Τον Ιούνιο εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Λασιθίου.
1990: Επανεκλέγεται βουλευτής. Εκλέγεται γραμματέας του Κοινοβουλευτικού τομέα Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές της 10.10.1993 επανεκλέγεται βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ.
1993-Σεπτέμβριος 1995: Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου.
Ιανουάριος 1996: Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας στην κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.
1997-1998: Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.
1998-2000: Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.
2000: Πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής.
2002: Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Μέλος της Επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων Τραπεζών και Οργανισμών της Βουλής.
Μέλος της Επιτροπής Δικαιοσύνης, Διοίκησης και Δημόσιας Τάξης της Βουλής.
2004: Αποσύρεται από την πολιτική.
2020: Δημοσιεύεται από τις εκδόσεις Καστανιώτη το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Μια ζωή γεμάτη»
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου