Το φθινόπωρο, εκεί περιμένει - της Ζωής Δικταίου

 Από τίποτα

και ποτέ μου δεν ξέφυγα
όλα, μέσα μου ζούνε
το φιλί και το δάκρυ
που απέφυγα
κι όσα τώρα
τα χείλη θα πούνε.

17


Της  καρδιάς ξεχασμένη,
ανοιχτή μου πληγή
ποιό φεγγάρι
δειλά σε φωτίζει
κι αν ο χρόνος,
απόψε, σαν παιδί αιμορραγεί
η στιγμή τη ζωή καθορίζει.
 Άδεια όνειρα ταξιδεύουν 
και σβήνουν στο φως,
οι καιροί  πόσο έγιναν ξένοι,
κουρσεμένη αγάπη,
μακρινός και μικρός ουρανός
το φθινόπωρο εκεί περιμένει.
Λυπάμαι τ' άστρο
που γερνά στην παλάμη μου
τα φτερά με πόνο διπλώνω
μνήμη, σκέψη ακριβή ...
απ' τη στάχτη
της πρώτης αγάπης μου
Αύριο ... φως ξημερώνω. 


Αύριο… εν ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου


Κέρκυρα 1995

Από το σεντούκι του παλιού καιρού

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ kritipoliskaixoria

Η Κρήτη στο ίντερνετ με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, πολιτιστικά, λαογραφικά νέα και ιστορικά στοιχεία, Αφιερώματα αε πόλεις και χωριά της Κρήτης, αρχαιολογικούς χώρους, θρησκευτικά μνημεία, και Ανθρώπους

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

.........