Βασίλης Μπουντούρης – Το νησί των χαρούμενων αιδοίων
Ψευτο-Διόδωρου αληθινή διήγηση για τον επί Γης Παράδεισο που βρήκε και κατάστρεψε 2025 χρόνους πριν
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς το συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα του βραβευμένου συγγραφέα και σκηνοθέτη Βασίλη Μπουντούρη. Έργο ζωής βασισμένο σε κείμενο που γράφτηκε πολλά χρόνια πριν και ταξίδεψε στο διάβα του χρόνου, περνώντας από χέρι σε χέρι, ώσπου να δει το φως.
«Με τις γνώσεις που είχα τότε, κατάλαβα ότι η ιστορία που μου διάβαζε ο Λεόντιος, ήταν μια καταπληκτική ιστορία… Βέβαια είναι αυτονόητο, πως αυτό το ντοκουμέντο που σώθηκε στο μοναστήρι -όπως τόσα άλλα αρχαία κείμενα- ήταν μετεγγραφή στα Βυζαντινά χρόνια κάποιας αφήγησης των χρόνων της Ελληνιστικής εποχής και καμία σχέση δεν είχε, κι ούτε βεβαίως έχει με τη χριστιανική θρησκεία, όπως διαμορφώθηκε με τις Οικουμενικές Συνόδους. Θα έλεγα πως είναι το εντελώς αντίθετο.
Οι άνθρωποι τότε ζητούσαν τον Παράδεισο στη Γη, εδώ και τώρα και όχι στους ουρανούς. Όμως για τον Λεόντιο, αφού το βρήκε στο μοναστήρι, ήταν γράμματα αγιασμένα. Υποψιάζομαι πως ήταν το αγαπημένο του ένοχο ανάγνωσμα μέσα στη μοναξιά του και στη σιωπή του Θεού.
Έβρισκε τώρα επιτέλους κάποιον να μοιραστεί την κρυφή χαρά, κάτω απ’ το πρόσχημα της σωτηρίας της ψυχής, να διαβάζει ένα ανάγνωσμα σε έναν νέο, που μιλούσε για την περιπέτεια ενός σκλάβου να βρει την Πολιτεία της δικαιοσύνης, της κοινοκτημοσύνης και του ελεύθερου έρωτα. Ένα ανάγνωσμα αμαρτωλό, δηλαδή. Ένα απόκρυφο κείμενο», γράφει ο Βασίλης Μπουντούρης στον πρόλογο.
Σελίδες 432, διαστάσεις: 14 Χ 21,
ISBN 978-618-5712-75-4
Από το οπισθόφυλλο:
Εγώ ο Ιαμβούλος, θεατρίνος, τεχνίτης στην υπηρεσία του θεού Διόνυσου, πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης, αλλά εν τέλει δούλος από χρέη, γεννηθείς στη χώρα της Καππαδοκίας και μεγαλωμένος στην ωραία Πέργαμο, που παράλλαξα το όνομά μου σε Διόδωρο για να μου δίνει κάποιο κύρος, μα οι άνθρωποι με αποκαλούν ψευτο-Διόδωρο, παραδίδω την ιστορία μου καταλεπτώς στις γενεές των ανθρώπων που θα γεννηθούν, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.
Απ’ τους τωρινούς δεν περιμένω τίποτα το καλό, γιατί εξόν που εγώ είμαι γέρων, αυτοί καθ’ αυτοί είναι χαμένα κορμιά επακριβώς και ολόιδια σαν και του λόγου μου, που κατάφερα να βγάλω αληθινά τα λόγια τού πατέρα μου πως με τα μυαλά που κουβαλώ θα καταντήσω μια μέρα δούλος και ρεμάλι παρ’ όλο που γεννήθηκα με τρεις άσπρες τρίχες στην κορυφή του κεφαλιού μου, σημάδι ολοκάθαρο απ’ τους θεούς πως ήμουν γεννημένος για μεγαλεία.
Και όμως, δικαιώθηκαν οι θεοί, που ποτέ δεν κάνουν λάθος, γιατί όντως το έφερε έτσι η μοίρα που έφτασα να γίνω και βασιλιάς. Το ότι έχασα ξανά τη βασιλεία, και κατάντησα δούλος στις εσχατιές της Αραβίας τώρα στα γεροντάματα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Μα ας πάρω τα πράγματα απ’ την αρχή, να τα εξιστορήσω πώς ακριβώς έγιναν, όπως ταιριάζει σε έναν γέροντα, που δεν κρατεί πια κουτάλα να γευτεί τη νοστιμιά της ζωής, μα έχει τον χρόνο να σκεφτεί και να αναπολήσει τη ζωή του, έως ο Χάρων έρθει να τον παραλάβει και να τον πάει στον μαύρο και άραχλο Άδη, όπου εξουσιάζει το μαύρο σκοτάδι.
Ο Βασίλης Μπουντούρης σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη, σκηνοθεσία στην Αθήνα, από όπου αποφοίτησε με άριστα και πήρε υποτροφία για σπουδές θεάτρου. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει 7 μεγάλου μήκους ταινίες, με πιο γνωστές το Είμαι…., Ο Παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι, Μπίζνες στα Βαλκάνια. Οι ταινίες του τιμήθηκαν με κρατικά βραβεία ποιότητας, βραβείο κοινού (Ο Παράδεισος…), βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου (Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μπίζνες στα Βαλκάνια). Βραβεύτηκε απ’ το Cine 7 για την προσφορά του στον κινηματογράφο.
Τρεις ταινίες του εκτός απ’ το φεστιβάλ Θεσ/κης προβλήθηκαν σε ξένα φεστιβάλ (Βερολίνο, Σόφια, Κορμπέι, Ρέτζιο Καλάμπρια, κλπ,) Ο Παράδεισος… αγοράστηκε και διανεμήθηκε απ’ την Columbia σε 60 χώρες. Συνεργάστηκε με ξένους ηθοποιούς, Ian Doury, Liz Boorman, κ.α. Στο θέατρο ξεκίνησε με την Μελίνα και τον Ντασέν, υπήρξε εμπνευστής και συνιδρυτής του Θεάτρου Βόλου και στη συνέχεια σκηνοθέτησε 10 παραστάσεις σε δικά του κείμενα και κείμενα τρίτων. Θεατρικά του έχουν ανεβεί και από άλλους θιάσους. Σταθμός στάθηκε η συνεργασία του με τον Αλέξη Δαμιανό και τον μεγάλο δάσκαλο Χρήστο Βαχλιώτη. Το έργο, Η πρόβα, που έγραψαν μαζί δυστυχώς χάθηκε.
Στη λογοτεχνία μπήκε το 1989 με το έργο Η άλλη Μήδεια. Παρουσίασε για πρώτη φορά τον μύθο, όπως υπήρχε πριν την εκδοχή του Ευριπίδη, όπου τα παιδιά της Μήδειας τα σκοτώνει ο Κρέοντας (οι Κορίνθιοι) και όχι η Μήδεια, που εκπροσωπεί την μητριαρχία. Το έργο διδασκόταν στο ΑΠΘ (τμήμα συγκριτικής φιλολογίας), στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στην έδρα Νεοελληνικών σπουδών του Οχάιο. Εκπροσώπησε τη χώρα μας σε διεθνή συνέδρια. Μετέφρασε τη Μήδεια του Ευριπίδη (εκδ. Γκοβόστης) και το No acting please (Κέδρος). Άλλα έργα του: Η πόλη του ήλιου (εκδ. Χατζηνικολή),
Τα μαύρα ρόδα (εκδ, Δελφίνι), Η αγάπη διδάσκεται (Κέδρος), Η αγάπη διδάσκει (Κέδρος). Έχει τιμηθεί με Α’ το βραβείο λογοτεχνίας Παρνασσός, για τη νουβέλα Δέσποινα ή μια άτυχη νύφη, με το Α’ βραβείο λογοτεχνίας της UNESCO (Ελλ. τμήμα) για το έργο Κάποτε… (ή, Για δυο δεκάρες,) με το Α’ βραβείο για το διήγημα Φόνη, η Φόνισσα (φιλολογικός σύλ. αποφοίτων Ανατόλια), απ’ τον Θεατρικό οργανισμό Κύπρου για το έργο του Το μαντήλι της Δυσδαιμόνας κ.α.
Έχει διδάξει για χρόνια σε σχολές Κιν/φου και Θεάτρου της Αθήνας και απ’ το 1998 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη ιδρύοντας το Studio Εντροπία, το οποίο και έκλεισε το 2006 μετά από μία οικογενειακή τραγωδία. Στη Θεσσαλονίκη δίδαξε επιπλέον στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων καθώς και το μάθημα Δημιουργικής γραφής. Είναι ενεργό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, ιδρυτικό μέλος του Σωματείου Σεναριογράφων, και μέλος του σωματείου Σκηνοθετών Παραγωγών.
Φωτεινή Μπομπολάκη (2η έκδοση) Σελήνη – Ταξιδεύοντας πίσω στη Γη
Μια ρομαντική ιστορία που εισάγει τον αναγνώστη σε έννοιες, όπως οι καρμικές σχέσεις, η μετενσάρκωση και η αφύπνιση της ψυχής, μέσα από καταστάσεις, γεγονότα ή «συμπτώσεις» που δεν συμβαίνουν τυχαία αλλά για κάποιον ανώτερο σκοπό που αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψουμε…
Η Σελήνη κοιτάζει με αγάπη την τυρκουάζ κλωστή που της χάρισε ο αγαπημένος της Ενδυμίωνας και που τώρα φωσφορίζει πάνω στον καρπό του χεριού της καθώς σκέφτεται με ένα βεβιασμένο χαμόγελο το ταξίδι που την περιμένει. Θα είναι δύσκολο, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Θα τα καταφέρω άραγε; αναρωτιέται για μια στιγμή και δαγκώνει αμήχανα το κάτω χείλος της. Υπολογίζει τα απαιτούμενα λεπτά, που αντιστοιχούν σε γήινα χρόνια και μπαίνει στην πύλη, όπου την καταπίνει μια δίνη φωτός, οδηγώντας την στο τρισδιάστατο πεδίο της Γης.
Θα εκπληρώσει η Σελήνη τον σκοπό για τον οποίο κατέβηκε αυτήν τη φορά στη Γη; Θα μπορέσει να αναγνωρίσει τη δίδυμη φλόγα της και να παραμείνουν ψυχικά συνδεδεμένοι; ή μήπως τα εμπόδια που θα αντιμετωπίσουν στην τρισδιάστατη πραγματικότητά τους είναι ικανά να κόψουν αυτήν την αιθέρια κλωστή;
Η Φωτεινή Μπομπολάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά της Κρήτης. Αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης το 2015, ενώ ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό στην Οργάνωση και Διοίκηση. Μιλά Αγγλικά και Ισπανικά. Από την εφηβεία της, είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε φιλοσοφικά και υπαρξιακά ζητήματα, καθώς και σε διάφορες μορφές τέχνης. Το βιβλίο της, Σελήνη: Ταξιδεύοντας πίσω στη Γη, είναι το πρώτο της έργο και σηματοδοτεί την αρχή της ερασιτεχνικής της ενασχόλησης με τη συγγραφή. Η Φωτεινή αγαπά τα ζώα, τις βόλτες στη φύση και την ανάγνωση βιβλίων.
ISBN 978-618-5712-74-7
Διαστάσεις: 14 Χ 21
Σελίδες: 494
Εικόνα εξωφύλλου: Ελισάβετ Δανδάλη
Επιμέλεια έκδοσης: Χρήστος Τσαντής
Μαρία Κατσικανδαράκη – Ο πρίγκιπας Γαλάτιος
Εικονογράφηση: Ελισσαβέτα Δανδάλη
Από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς κυκλοφορεί το παραμύθι της Μαρίας Κατσικανδαράκη, με τίτλο «Ο πρίγκιπας Γαλάτιος», με την εικονογράφηση της Ελισσαβέτας Δανδάλη.
Ο Ηλίας απεχθάνεται το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα κι όσες προσπάθειες έχουν γίνει για να τα συμπεριλάβει στη διατροφή του, δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Ένα μαγικό ταξίδι στη χώρα της Γαλατίας θα αλλάξει τη σχέση του Ηλία με τα γαλακτοκομικά. Επιστρέφοντας στη χώρα του έχει αποκτήσει, εκτός από το στέμμα του πρίγκιπα και πολλές γνώσεις σχετικά με το γάλα. Το παραμύθι μπορεί να αξιοποιηθεί σε θέματα διατροφής αλλά και σε πολλές ακόμα παιδαγωγικές εφαρμογές.
Κωνσταντίνα Χαριτάκη – Σταλαγματιές
Εξώφυλλο: Αναστασία Βενιεράκη
Οι «Σταλαγματιές» είναι μικρές ιστορίες, σαν στάλες νερού. Νερό που κουβαλάει μέσα του ζωή, ενέργεια και κάθαρση. Κάποιες απ’ αυτές δημιουργήθηκαν μέσα στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής και αυτογνωσίας των Εκδόσεων Ραδάμανθυς και κάποιες άλλες είναι σταλαγματιές σκέψεων μέσα στον χρόνο. Ανάμεσα στις ιστορίες, υπάρχουν αποστάγματα στίχων που δημιουργήθηκαν οι περισσότεροι από τη θέα μιας εικόνας ή ενός προσώπου, αφήνοντας μια ιδέα από αίμα, αλμύρα, ιδρώτα ή από δάκρυ.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί του Μίνωα, όπου ζω και εργάζομαι στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ξεκίνησα να γράφω ξαφνικά, χωρίς να γνωρίζω ότι είμαι σε θέση να το κάνω. Μέχρι πριν λίγο καιρό νόμιζα ότι οι γνώσεις μου έφταναν μέχρι τα συστήματα θέρμανσης και τους οδοντωτούς τροχούς, καθώς παντρεύτηκα τη μηχανολογία, αλλά στην πορεία ερωτεύτηκα την Ιστορία και τη Λογοτεχνία. Γράφω από την ανάγκη μου να εκφραστώ και όχι κατά παραγγελία. Γράφω για να μαστορεύω την ψυχή μου, μήπως επισκευάσω τον κόσμο. Περνάνε διαστήματα, όπου νιώθω το μολύβι βαρύ σαν αμόνι στο χέρι μου. Όταν το ακουμπήσω και το νιώσω σαν πούπουλο, τότε του γλυκομιλώ και ακολουθεί τις σκέψεις μου...
Κωνσταντίνα Χαριτάκη
ISBN 978-618-5712-71-6
Σοφία Τανακίδου – Η θυσία της Σάρας
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς
Μια συγκλονιστική διήγηση…
Γέννησε ένα παιδί ανέτοιμο να αντιμετωπίσει τη ζωή και φρόντισε να του δώσει όλα τα εφόδια για να το κατορθώσει. Γιατί αυτός ήταν ο ρόλος της, ο μοναδικός ρόλος που της δόθηκε σε αυτόν τον κόσμο. Ένας ρόλος που απαίτησε με προσευχή να της δοθεί πάση θυσία! Και τώρα πάση θυσία θα τον εκτελούσε στο ακέραιο. Όπως όλες οι μάνες! Όπως κάθε μάνα ξεχωριστά θα έκανε! Γιατί καμιά θυσία δεν είναι αρκετή, καμιά θυσία δεν είναι υπερβολή για τη μάνα.
Η Σοφία Τανακίδου γεννήθηκε στην Μακρυνίτσα Σερρών και μεγάλωσε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Μένει μόνιμα πια στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης είναι σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών. Ξεκίνησε να γράφει από την εφηβική της ηλικία. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές συλλογές ποίησης, ενώ κυκλοφορούν ακόμα δύο μυθιστορήματά της, μία νουβέλα και μία ποιητική συλλογή.
ISBN 978-618-5712-70-9
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ – ΝΙΚΑΙΑ ΒΙΘΥΝΙΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΔΥΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΡΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς
Η Νίκαια, όπως και η Κωνσταντινούπολη, έκειτο περίπου στο κέντρο του τότε γνωστού κόσμου. Απετέλει σταυροδρόμι διαφόρων λαών και πολιτισμών και εγνώρισε μεγάλη ακμή. Όταν κατά το έτος 74 π.Χ. η Βιθυνία ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Νίκαια απέβη μία από τις σημαντικότερες πόλεις της ρωμαϊκής Επαρχίας της Ασίας και πρωτεύουσα της Βιθυνίας.
Στη Νίκαια της Βιθυνίας συνεκλήθη υπό του Αυτοκράτορος Μεγάλου Κωνσταντίνου (313-337 μ.Χ.) η Α΄΄ Οικουμενική Σύνοδος το 325 μ.Χ., εξ αιτίας της αρειανικής έριδος. Την πόλη ευνόησαν οι Αυτοκράτορες του Βυζαντίου, των οποίων απετέλει θέρετρο. Στη Νίκαια συνήλθε επίσης η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 μ.Χ., εξ αφορμής των εικονομαχικών ερίδων.
Όταν κατά το έτος 1204 μ.Χ. η Κωνσταντινούπολη κατελήφθη από τους συμμετέχοντες στην Δ΄ Σταυροφορία, ο Αυτοκράτορας, η Κυβέρνηση, ο Πατριάρχης και όλοι οι άρχοντες της Κωνσταντινουπόλεως κατέφυγαν στη Νίκαια. Έτσι ιδρύθηκε η Αυτοκρατορία της Νικαίας (1204-1261 μ.Χ.), η οποία απετέλεσε τον νόμιμο διάδοχο και συνεχιστή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εκεί οι Βυζαντινοί κατόρθωσαν να ανασυντάξουν τις δυνάμεις των και επέτυχαν έτσι να ανακαταλάβουν την Κωνσταντινούπολη κατά το έτος 1261.
Διά του τρόπου αυτού, κατέστη δυνατόν να συνεχισθεί επί δύο περίπου αιώνες ακόμη η ζωή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Νίκαια σήμερα αποτελεί μία πόλη με πλούσια ιστορία και πολλά μνημεία, τα οποία προέρχονται από την ελληνορωμαϊκή περίοδο, τη βυζαντινή εποχή και τους χρόνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την επισκέπτεται ετησίως μεγάλος αριθμός εντοπίων και ξένων.-
Δρ. Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης
Ο Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αποδούλου Αμαρίου Ρεθύμνης Κρήτης, όπου και περάτωσε τα μαθήματα της Στοιχειώδους και της Μέσης Εκπαιδεύσεως. Ακολούθως σπούδασε στο Εθνικό και καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι Πτυχιούχος της Θεολογικής και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορικό-Αρχαιολογικό) και Διδάκτωρ του ίδιου Πανεπιστημίου.
Έτυχε υποτροφίας και μετεκπαιδεύθηκε επί πενταετία στα Πανεπιστήμια της Βόννης, του Μονάχου και του Βερολίνου της Γερμανίας. Υπηρέτησε επί τριακονταπενταετία στο Υπ. Πολιτισμού και Επιστημών, αρχικά ως Επιμελητής και κατόπιν ως Έφορος Αρχαιοτήτων. Από το έτος 2014 διδάσκει κατά περιόδους Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο ΝΕΑΠΟΛΙΣ της Πάφου της Κύπρου.
Είναι μέλος σε περισσότερες Επιστημονικές Εταιρείες και Συλλόγους. Έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα περισσότερες από διακόσιες πενήντα (250) επιστημονικές εργασίες και μελέτες στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά. Από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς κυκλοφορεί σε δική του μετάφραση και το έργο του F.W. Sieber: Ταξίδι στη νήσο Κρήτη του Ελληνικού Αρχιπελάγους κατά το έτος 1817.
ISBN 978-618-5712-68-6
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου